Gra w tenis
http://ryder.pl/sport
Jaką rolę odgrywa obecnie w naszym życiu sport? Czy każdy z nas go uprawia? Czy jest on modny i praktykowany przez większość społeczeństwa? Odpowiadając na tak zadane pytania, należy przede wszystkim stwierdzić, że z pewnością, nie wszyscy, lecz większość poświecą mu trochę czasu i większość podchodzi do niego poważnie. Dla niektórych jest to relaks, dla innego, jest to sposób na świetny wygląd i na dobre samopoczucie, dla jeszcze innego, jest to metoda zabawy i współzawodnictwa między ludźmi. Sporty mają różną formę i różne zastosowanie. Można je uprawiać samemu lub też potrzebni są do tego inni ludzie. To, jaki sport każdy uprawia, zależy od jego umiejętności
W ostatnich czasach również, wiele osób uprawia tenis. Nie raz bowiem słyszymy, jak koledzy po pracy umawiają się na partie tenisa. Zazwyczaj Wiadomo przy tym, że jeżeli nie ma się osoby, z która można grać, można skorzystać z pomocy maszyn|urządzeń|automatów.
Są jednak i takie osoby, które kochają adrenalinę, coś z dreszczykiem emocji i przerażeniaekstremalnego. Na pewno dla takich podmiotów, poleca się różnego typu sporty ekstremalne, które mogą mieć różną formę oraz przeróżny charakter. Zwykle są to sporty zimowe, jednak niekoniecznie musi to być regułą. Taką samą adrenalinę, mogą przynieść skoki z samolotu, na bungee, jak także nawetekstremalna jazda na deskorolce. Z pewnością takie sporty, mogą uprawiać jedynie osoby o stalowych nerwach i takie, które lubią coś więcej, aniżeli jedynie normalny sport.
Każdy sport jest przydatny, jeśli przynosi frajdę i satysfakcję. Każdy może być jednocześnie wspaniałą zabawą, jak również i miłym spożytkowaniem czasu. Często w wielu sportach do pomocy potrzebni są trenerzy, którzy zawsze dostosowują program zajęć do indywidualnych umiejętności trenujących i starają się, zrealizował swój wymarzony cel.
Z pewnością w ostatnich latach, dużym zainteresowaniem, cieszy się aerobik. Zwykle jest to zajęcie dla kobiet, jednak nie koniecznie. Coraz więcej pań zarówno młodszych i starszych, uczęszcza na takie zajęcia. Przez to, można zarówno poprawić sobie kondycję, rozciągnąć mięśnie i co najważniejsze, zrzucić kilogramy. Z reguły skorelowany jest on z fitness. Profesjonalista umie poprowadzić zajęcia tak, by dostosować je do kobiet i dać im z tego przyjemność i dawały zadowolenie, a co najistotniejsze rezultaty. Tego rodzaju sporty, to jednocześnie świetna zabawa, jak również i realizacja zamierzonych celów a zatem piękna sylwetka izdrowy wygląd ciała i duszy.
czwartek, 29 września 2011
czwartek, 30 czerwca 2011
Buty i strój tenisowy
Buty i strój tenisowy
Autor: Katarzyna Szewczyk
Dobór obuwia i stroju jest sprawą indywidualną, która zazwyczaj zależy od pieniędzy, jakie jesteśmy w stanie zainwestować. Zanim jednak dokonamy zakupu, powinniśmy się dobrze zastanowić, ponieważ to dzięki temu wyposażeniu będziemy odczuwać większą przyjemność z gry lub wręcz przeciwnie.
Obuwie
Dobór obuwia do gry w tenisa jest równie ważny, jak dobór rakiety. Należy wyselekcjonować obuwie, które zapewnia trwałe oparcie stopom, jest wygodne, miękkie oraz lekkie. Podjęcie decyzji o zakupie może okazać się trudniejsze niż się spodziewaliśmy, dlatego polecam konsultację ze specjalistą. Buty powinny być dobrze dopasowane do stopy. Ważne jest również, aby dawały silne oparcie w kostce, ponieważ podczas gry powstają duże obciążenia w tym obszarze. Przy zakupie należy pamiętać o tym, na jakiej nawierzchni będziemy grać, ponieważ różne jej rodzaje wymagają doboru odpowiedniego rodzaju podeszew. Na korty ziemne i asfaltowe wskazane są buty o podeszwie antypoślizgowej i odpornej na ścieranie. Na korty trawiaste najlepsze będą buty z podeszwą z protektorami. Jeśli gramy na hali najczęściej wymagane jest obuwie z gładką podeszwą (zgodnie z regulaminem). Jeśli gra się w tenisa często, warto zaopatrzyć się w dwie pary butów. W razie potrzeby jedne mogą się przewietrzy lub wyschnąć. Być może druga para przyda się również do gry na różnych nawierzchniach.
Strój
Wybierając strój pamiętajmy, że ma on być przede wszystkim wygodny i wykonany z dobrego materiału. Dzięki temu będziemy mięli większą przyjemność z gry, a strój tak szybko się nie zniszczy.
Tradycyjnie strój tenisisty powinien być biały. Jednak organizatorzy turniejów w większości odchodzą od tej zasady. Jednym z niewielu turniejów, podczas którego zawodnik musi mieć na sobie strój z przeważającą ilością koloru białego jest Wimbledon.
Strój męski składa się z koszulki z kołnierzykiem lub bez oraz z szortów, których długość się zmienia. Podczas turniejów zawodnik nie powinien grać w dresie.
Strój damski składa się z bluzki lub kamizelki -z kołnierzem lub bez, szortów bądź spódnicy albo z sukienki do tenisa. Obecnie coraz więcej zawodniczek w ciepłe dni preferuje grę w sukience.
Ważnym elementem stroju są również skarpetki. Frotowe nadają się najlepiej, ponieważ podtrzymują nogę w kostce, a także chronią przed zimnem. Noszenie skarpet jest konieczne, gdyż inaczej zawodnik będzie narażony na otarcia stopy i różnego rodzaju infekcje.
Zawodnik powinien także posiadać dres, który przydaje się przede wszystkim do treningu gdy jest chłodno. Jak już wspomniałam, podczas meczu, na turnieju nie powinno się zakładać dresu, gdyż uznaje się to za niestosowne.
W słoneczne dni bardzo przydatna jest czapka lub daszek. Chroni ona głowę przed przegrzaniem, a daszek ułatwia granie pod słońce.
Autor: Katarzyna Szewczyk
Dobór obuwia i stroju jest sprawą indywidualną, która zazwyczaj zależy od pieniędzy, jakie jesteśmy w stanie zainwestować. Zanim jednak dokonamy zakupu, powinniśmy się dobrze zastanowić, ponieważ to dzięki temu wyposażeniu będziemy odczuwać większą przyjemność z gry lub wręcz przeciwnie.
Obuwie
Dobór obuwia do gry w tenisa jest równie ważny, jak dobór rakiety. Należy wyselekcjonować obuwie, które zapewnia trwałe oparcie stopom, jest wygodne, miękkie oraz lekkie. Podjęcie decyzji o zakupie może okazać się trudniejsze niż się spodziewaliśmy, dlatego polecam konsultację ze specjalistą. Buty powinny być dobrze dopasowane do stopy. Ważne jest również, aby dawały silne oparcie w kostce, ponieważ podczas gry powstają duże obciążenia w tym obszarze. Przy zakupie należy pamiętać o tym, na jakiej nawierzchni będziemy grać, ponieważ różne jej rodzaje wymagają doboru odpowiedniego rodzaju podeszew. Na korty ziemne i asfaltowe wskazane są buty o podeszwie antypoślizgowej i odpornej na ścieranie. Na korty trawiaste najlepsze będą buty z podeszwą z protektorami. Jeśli gramy na hali najczęściej wymagane jest obuwie z gładką podeszwą (zgodnie z regulaminem). Jeśli gra się w tenisa często, warto zaopatrzyć się w dwie pary butów. W razie potrzeby jedne mogą się przewietrzy lub wyschnąć. Być może druga para przyda się również do gry na różnych nawierzchniach.
Strój
Wybierając strój pamiętajmy, że ma on być przede wszystkim wygodny i wykonany z dobrego materiału. Dzięki temu będziemy mięli większą przyjemność z gry, a strój tak szybko się nie zniszczy.
Tradycyjnie strój tenisisty powinien być biały. Jednak organizatorzy turniejów w większości odchodzą od tej zasady. Jednym z niewielu turniejów, podczas którego zawodnik musi mieć na sobie strój z przeważającą ilością koloru białego jest Wimbledon.
Strój męski składa się z koszulki z kołnierzykiem lub bez oraz z szortów, których długość się zmienia. Podczas turniejów zawodnik nie powinien grać w dresie.
Strój damski składa się z bluzki lub kamizelki -z kołnierzem lub bez, szortów bądź spódnicy albo z sukienki do tenisa. Obecnie coraz więcej zawodniczek w ciepłe dni preferuje grę w sukience.
Ważnym elementem stroju są również skarpetki. Frotowe nadają się najlepiej, ponieważ podtrzymują nogę w kostce, a także chronią przed zimnem. Noszenie skarpet jest konieczne, gdyż inaczej zawodnik będzie narażony na otarcia stopy i różnego rodzaju infekcje.
Zawodnik powinien także posiadać dres, który przydaje się przede wszystkim do treningu gdy jest chłodno. Jak już wspomniałam, podczas meczu, na turnieju nie powinno się zakładać dresu, gdyż uznaje się to za niestosowne.
W słoneczne dni bardzo przydatna jest czapka lub daszek. Chroni ona głowę przed przegrzaniem, a daszek ułatwia granie pod słońce.
sobota, 14 maja 2011
Serw w stronę społeczeństwa
Serw w stronę społeczeństwa
Globalny wzrost mediów społecznych i wykorzystywanie masy witryn internetowych, takich jak Twitter i Facebook, z których według oficjalnych statystyk korzysta na co dzień około 250 mln ludzi, od dawna tworzy siłę napędową przekształceń interaktywnej komunikacji. Możliwość bezpośredniego zwracania się do osoby, która znajduje się w zupełnie innym miejscu na Ziemi, bez względu na jej pozycję społeczną, sprawia, że zarówno gwiazdy sportu, jak i fani chętnie rejestrują się na tych platformach. Faktem jest, że dla współczesnych mistrzów rakiety wirtualny rynek, to nie tylko wyciągnięcie ręki w stronę społeczeństwa, ale i próba zwiększenia własnych dochodów.
Galeria artykułu
Jedną z gwiazd kortów, które z przyjemnością korzystają z mediów społecznych jest tenisistka określana mianem „glamour”, Maria Szarapowa. Popularność Rosjanki najlepiej odzwierciedla konto facebookowe, na którym ponad 4 mln ludzi z całego świata kliknęło słynne już „lubię to”. Jej internetowe imperium wsparte jest również oficjalną stroną internetową.
- Dopiero około trzech lat temu zaczęłam sobie uświadamiać, jaką wielką potęgą jest sieć – powiedziała w wywiadzie dla CNN 24-latka. - Wówczas zebrałam wokół siebie ekipę ludzi, którzy złożyli w całość wszystko, co mogłyby zainteresować fanów i tak powstała moja pierwsza WWW.
Liczba osób, które odwiedzają konto trzykrotnej triumfatorki turniejów wielkoszlemowych przekracza w tej chwili facebookowe powodzenie sióstr Williams, Any Ivanovic i Caroline Wozniacki razem wziętych. Mimo wielkich pieniędzy, jakie to za sobą niesie, według analityka Sport Industry Group, Drew Barrand, sportowcy muszą uważać, by nie przekroczyć linii nadmiernej komercjalizacji.
- Media wirtualne otwierają zupełnie nową drogę do kontaktów z fanami. Ludzie kochają śledzić życiową drogę swoich idoli. Pamiętajmy jednak, że każdy z nich zdaje sobie sprawę, iż zawodowcy nie mają czasu, by ciągle o czymś nowym informować. Jeśli wpisów powstaje zbyt wiele, społeczeństwo zaczyna się zastanawiać, czy nie czyta przede wszystkim myśli agentów gwiazd. To sprawia, że ich zainteresowanie zaczyna maleć. Takie sytuacje zdarzają się najczęściej w przypadku Twittera.
Problem ten zauważyła również Szarapowa. - Najważniejsze jest, by reklamować siebie w mądry i umiarkowany sposób. Zbyt wiele wiadomości może przynieść zupełnie odwrotne skutki do zamierzonych. Lubię się logować do swoich kont tylko wtedy, gdy mam do powiedzenia coś naprawdę znaczącego. Podczas podróży dzielę się z wirtualnym światem wynikami z meczów czy dokonaniami w innych dziedzinach niż tenis i opatruję je zdjęciami.
Topowi zawodnicy z listy ATP, Rafael Nadal i Roger Federer mają obecnie ponad 6 mln zwolenników tylko na samym Facebooku. Choć nadal popularnością wciąż odbiegają znacznie od piłkarza Christiano Ronaldo, strony internetowe są ważnym narzędziem w ich pracy. Korzystając z własnych WWW ci znani tenisiści między innymi promują swój udział w różnorodnych akcjach reklamowych, charytatywnych i innych.
Niektórzy „znani i kochani” korzystają jednak z mediów społecznych w mniej formalny sposób. Przykładowo duet golfistów, Ian Poulter i Lee Westwood założyli konta na Twitterze nie tylko po to, by kontaktować się z fanami, ale by drwić z poczynań celebrytów.
Internet w dzisiejszych czasach daje wielkie pole do popisu zarówno przedsiębiorstwom, jak i osobom prywatnym. Sportowcy poprzez udział w wirtualnym życiu mogę poszerzyć swoją sławę, co jednocześnie zwiększa ich szanse na zdobycie nowych kontraktów ze znaczącymi markami. Czy możemy się więc czuć wykorzystywani? Nie sądzę. Pieniądze, które zarabiają to jedno, ale nasz doping i zainteresowanie nadaje sens ich grze, o czym często szczerze wspominają.
Źródło: http://www.tenisportal.com/
TenisPortal.com
Globalny wzrost mediów społecznych i wykorzystywanie masy witryn internetowych, takich jak Twitter i Facebook, z których według oficjalnych statystyk korzysta na co dzień około 250 mln ludzi, od dawna tworzy siłę napędową przekształceń interaktywnej komunikacji. Możliwość bezpośredniego zwracania się do osoby, która znajduje się w zupełnie innym miejscu na Ziemi, bez względu na jej pozycję społeczną, sprawia, że zarówno gwiazdy sportu, jak i fani chętnie rejestrują się na tych platformach. Faktem jest, że dla współczesnych mistrzów rakiety wirtualny rynek, to nie tylko wyciągnięcie ręki w stronę społeczeństwa, ale i próba zwiększenia własnych dochodów.
Galeria artykułu
Jedną z gwiazd kortów, które z przyjemnością korzystają z mediów społecznych jest tenisistka określana mianem „glamour”, Maria Szarapowa. Popularność Rosjanki najlepiej odzwierciedla konto facebookowe, na którym ponad 4 mln ludzi z całego świata kliknęło słynne już „lubię to”. Jej internetowe imperium wsparte jest również oficjalną stroną internetową.
- Dopiero około trzech lat temu zaczęłam sobie uświadamiać, jaką wielką potęgą jest sieć – powiedziała w wywiadzie dla CNN 24-latka. - Wówczas zebrałam wokół siebie ekipę ludzi, którzy złożyli w całość wszystko, co mogłyby zainteresować fanów i tak powstała moja pierwsza WWW.
Liczba osób, które odwiedzają konto trzykrotnej triumfatorki turniejów wielkoszlemowych przekracza w tej chwili facebookowe powodzenie sióstr Williams, Any Ivanovic i Caroline Wozniacki razem wziętych. Mimo wielkich pieniędzy, jakie to za sobą niesie, według analityka Sport Industry Group, Drew Barrand, sportowcy muszą uważać, by nie przekroczyć linii nadmiernej komercjalizacji.
- Media wirtualne otwierają zupełnie nową drogę do kontaktów z fanami. Ludzie kochają śledzić życiową drogę swoich idoli. Pamiętajmy jednak, że każdy z nich zdaje sobie sprawę, iż zawodowcy nie mają czasu, by ciągle o czymś nowym informować. Jeśli wpisów powstaje zbyt wiele, społeczeństwo zaczyna się zastanawiać, czy nie czyta przede wszystkim myśli agentów gwiazd. To sprawia, że ich zainteresowanie zaczyna maleć. Takie sytuacje zdarzają się najczęściej w przypadku Twittera.
Problem ten zauważyła również Szarapowa. - Najważniejsze jest, by reklamować siebie w mądry i umiarkowany sposób. Zbyt wiele wiadomości może przynieść zupełnie odwrotne skutki do zamierzonych. Lubię się logować do swoich kont tylko wtedy, gdy mam do powiedzenia coś naprawdę znaczącego. Podczas podróży dzielę się z wirtualnym światem wynikami z meczów czy dokonaniami w innych dziedzinach niż tenis i opatruję je zdjęciami.
Topowi zawodnicy z listy ATP, Rafael Nadal i Roger Federer mają obecnie ponad 6 mln zwolenników tylko na samym Facebooku. Choć nadal popularnością wciąż odbiegają znacznie od piłkarza Christiano Ronaldo, strony internetowe są ważnym narzędziem w ich pracy. Korzystając z własnych WWW ci znani tenisiści między innymi promują swój udział w różnorodnych akcjach reklamowych, charytatywnych i innych.
Niektórzy „znani i kochani” korzystają jednak z mediów społecznych w mniej formalny sposób. Przykładowo duet golfistów, Ian Poulter i Lee Westwood założyli konta na Twitterze nie tylko po to, by kontaktować się z fanami, ale by drwić z poczynań celebrytów.
Internet w dzisiejszych czasach daje wielkie pole do popisu zarówno przedsiębiorstwom, jak i osobom prywatnym. Sportowcy poprzez udział w wirtualnym życiu mogę poszerzyć swoją sławę, co jednocześnie zwiększa ich szanse na zdobycie nowych kontraktów ze znaczącymi markami. Czy możemy się więc czuć wykorzystywani? Nie sądzę. Pieniądze, które zarabiają to jedno, ale nasz doping i zainteresowanie nadaje sens ich grze, o czym często szczerze wspominają.
Źródło: http://www.tenisportal.com/
TenisPortal.com
sobota, 30 kwietnia 2011
Mobilna ściana treningowa
Mobile Adjustable Tennis Training Wall
Produkt Info
* mobilna, regulowana ściana treningowa do tenisa ziemnego, w której część robocza czyli odbijająca piłki (1) jest ustawialna pod kątem w zakresie od 92 stopni do 45 stopni.
* ściana treningowa jest mobilna i łatwo rozbieralna
co umożliwi łatwe przestawianie jej i wykorzystanie
na placu, sali, korcie treningowym odkrytym lub pod dachem.
* tablica odbijająca piłki (1) o wymiarach 1500mm x 3000mm, zamocowana jest na stelażu metalowym (2). Stelaż metalowy, a z nim część robocza umocowany jest na zawiasach (3) i jest ustawialny pod kątem w zakresie od 95 stopni
do 45 stopni za pomocą podpory (4).
* metalowa konstrukcja wózka (9) zbudowana jest
ze spawanych i skręcanych śrubami profili, obciążona jest balastem (pojemniki z wodą lub piaskiem). Metalowe konstrukcja jest ocynkowana.
* ściana treningowa jest mobilna, przestawialna,
jej podstawa porusza się na kółkach.
* Ściana treningowa wyposażona jest na całej swej długości części roboczej, czyli części odbijającej piłki (1) w siatkę (8) o wysokości zgodnej z zasadami tenisa ziemnego, co "przyzwyczaja" trenującego do jej obecności w tym miejscu na korcie.
* W zależności od zaawansowania trenującego można używać różnej miekkości piłek treningowych np. firmy Artengo.
* Chwytak piłek – do zamocowania masztów w ziemi
czy trawie, siatka 4,5m x 10m – szczegółowe informacje pod adresem e-mail kontakt@tenniswall.pl.
* Chwytak piłek – można wykorzystywać istniejące wysokie ogrodzenia kortów, boisk (np. przy boiskach typu "Orlik"), stawiając ściankę na zewnątrz.
* Ściana w wersji komfort może być wyposażona w automatyczny sysytem ustawiania części roboczej realizowany przy pomocy napędu z programatorem sekwencji czasowych. Zapisane programy i ustawienia części roboczej ściany uruchamia się za pomocą pilota.
* Uwaga: pierwsze kroki w tenisie ziemnym najlepiej stawiać pod okiem trenera!
Urządzenie chronione jest zgłoszeniem patentowym.
Produkt Info
* mobilna, regulowana ściana treningowa do tenisa ziemnego, w której część robocza czyli odbijająca piłki (1) jest ustawialna pod kątem w zakresie od 92 stopni do 45 stopni.
* ściana treningowa jest mobilna i łatwo rozbieralna
co umożliwi łatwe przestawianie jej i wykorzystanie
na placu, sali, korcie treningowym odkrytym lub pod dachem.
* tablica odbijająca piłki (1) o wymiarach 1500mm x 3000mm, zamocowana jest na stelażu metalowym (2). Stelaż metalowy, a z nim część robocza umocowany jest na zawiasach (3) i jest ustawialny pod kątem w zakresie od 95 stopni
do 45 stopni za pomocą podpory (4).
* metalowa konstrukcja wózka (9) zbudowana jest
ze spawanych i skręcanych śrubami profili, obciążona jest balastem (pojemniki z wodą lub piaskiem). Metalowe konstrukcja jest ocynkowana.
* ściana treningowa jest mobilna, przestawialna,
jej podstawa porusza się na kółkach.
* Ściana treningowa wyposażona jest na całej swej długości części roboczej, czyli części odbijającej piłki (1) w siatkę (8) o wysokości zgodnej z zasadami tenisa ziemnego, co "przyzwyczaja" trenującego do jej obecności w tym miejscu na korcie.
* W zależności od zaawansowania trenującego można używać różnej miekkości piłek treningowych np. firmy Artengo.
* Chwytak piłek – do zamocowania masztów w ziemi
czy trawie, siatka 4,5m x 10m – szczegółowe informacje pod adresem e-mail kontakt@tenniswall.pl.
* Chwytak piłek – można wykorzystywać istniejące wysokie ogrodzenia kortów, boisk (np. przy boiskach typu "Orlik"), stawiając ściankę na zewnątrz.
* Ściana w wersji komfort może być wyposażona w automatyczny sysytem ustawiania części roboczej realizowany przy pomocy napędu z programatorem sekwencji czasowych. Zapisane programy i ustawienia części roboczej ściany uruchamia się za pomocą pilota.
* Uwaga: pierwsze kroki w tenisie ziemnym najlepiej stawiać pod okiem trenera!
Urządzenie chronione jest zgłoszeniem patentowym.
poniedziałek, 4 kwietnia 2011
Serwis społecznościowy dla tenisistów
O projekcie
Został uruchomiony pierwszy serwis społecznościowy dla tenisistów.
Serwis TenisZiemny.info uruchomił nową usługę o nazwie Tenis Klub. Jest to wirtualny klub tenisowy, skupiający w jednym miejscu wszystkich tenisistów niezależnie od wieku, poziomu zaawansowania oraz miejsca zamieszkania. Jest to miejsce dla osób grających w tenisa oraz miłośników białego sportu.
Tenis Klub prowadzony przez TenisZiemny.info w pierwszej kolejności ma wyszukiwać osoby, które chcą zagrać z kimś w tenisa. Dla osób, które uprawiają ten rodzaj sportu brak sparing partnerów jest dużym problemem. Szczególnie jest to problem nękający osoby początkujące oraz zaawansowanych graczy. W celu jak najlepszego dopasowania graczy użytkownicy mogą zdefiniować swoją wagę, wzrost preferowaną płeć przeciwnika oraz określić, którą ręką grają. Jeżeli mamy swoje ulubione korty tenisowe także możemy je zdefiniować.
W profilu każdego użytkownika są zapisywane wszystkie mecze jakie zostały rozegrane.
Serwis ma również spełniać funkcję społecznościową. Każdy fan tenisa może dzielić się z innymi swoją pasją poprzez publikowanie zdjęć oraz pisanie tekstów związanych z tenisem. Nie zabrakło również opcji do zarządzania listą swoich kontaktów oraz do pisania wiadomości pomiędzy użytkownikami serwisu.
Usługa oferowana przez serwis TenisZiemny.info jest adresowana do każdego, kto interesuje się tenisem.
linki do serwisu:
http://tenisziemny.info/ - Strona Gówna Portalu
http://tenisziemny.info/tenis-klub/ - Strona Głowna Serwisu Społecznościowego
Został uruchomiony pierwszy serwis społecznościowy dla tenisistów.
Serwis TenisZiemny.info uruchomił nową usługę o nazwie Tenis Klub. Jest to wirtualny klub tenisowy, skupiający w jednym miejscu wszystkich tenisistów niezależnie od wieku, poziomu zaawansowania oraz miejsca zamieszkania. Jest to miejsce dla osób grających w tenisa oraz miłośników białego sportu.
Tenis Klub prowadzony przez TenisZiemny.info w pierwszej kolejności ma wyszukiwać osoby, które chcą zagrać z kimś w tenisa. Dla osób, które uprawiają ten rodzaj sportu brak sparing partnerów jest dużym problemem. Szczególnie jest to problem nękający osoby początkujące oraz zaawansowanych graczy. W celu jak najlepszego dopasowania graczy użytkownicy mogą zdefiniować swoją wagę, wzrost preferowaną płeć przeciwnika oraz określić, którą ręką grają. Jeżeli mamy swoje ulubione korty tenisowe także możemy je zdefiniować.
W profilu każdego użytkownika są zapisywane wszystkie mecze jakie zostały rozegrane.
Serwis ma również spełniać funkcję społecznościową. Każdy fan tenisa może dzielić się z innymi swoją pasją poprzez publikowanie zdjęć oraz pisanie tekstów związanych z tenisem. Nie zabrakło również opcji do zarządzania listą swoich kontaktów oraz do pisania wiadomości pomiędzy użytkownikami serwisu.
Usługa oferowana przez serwis TenisZiemny.info jest adresowana do każdego, kto interesuje się tenisem.
linki do serwisu:
http://tenisziemny.info/ - Strona Gówna Portalu
http://tenisziemny.info/tenis-klub/ - Strona Głowna Serwisu Społecznościowego
sobota, 2 kwietnia 2011
Sport - co się za nim kryje?
Autor: MQ7
Wszyscy wiemy czym jest sport. Słownikowa terminologia określa go jako rozmaite formy aktywności zarówno fizycznej, jak i psychicznej podejmowane dla przyjemności lub współzawodnictwa. Ale warto zastanowić się, czy w dzisiejszym świecie sport to nie coś więcej.
Przede wszystkim sport to styl życia. Kiedy decydujemy się na rozpoczęcie treningów w jakiejś określonej dyscyplinie, staje się ona integralną jego częścią. Weźmy na przykład jogging: systematyczne treningi zmuszają nas do takiego rozplanowania zajęć, aby mieć czas na rozgrzewkę, sam trening i na koniec chwilę na odświeżenie się, przed powrotem do normalnych zajęć. Planujemy mecze, wypady na basen czy kort tenisowy. Oczywiście mówimy tu o amatorskim uprawianiu sportu. Osoby zajmujące się nim zawodowo mogą powiedzieć, że sport to całe życie, a nie tylko jego część.
Ponadto sport jest sposobem na całkiem niezły biznes. Rozkwit przeżywają obecnie wszelkiego rodzaju fitness kluby, centra sportu czy szkoły tańca. Tak, szkoły tańca odnoszą ostatnimi czasy kolosalny sukces, chyba głównie z uwagi na propagowanie tańca w różnych telewizyjnych programach rozrywkowych. W każdym razie osoby które, dobrze rozplanują sobie sportowy biznes mogą nieźle się na tym dorobić. Nie możemy zapomnieć również o producentach odzieży sportowej i sprzętu sportowego. Sport jest w modzie, więc niektórzy wyznają zasadę, "bycia modnym w sporcie". Często ludziom wydaje się, że posiadanie najnowszego modelu roweru czy też makowego obuwia czyni z nich lepszych sportowców.
Dobrze rozwija się także przemysł wydawniczy o tematyce sportowej. Różnego rodzaju poradniki i książki opisujące życie sportowców zyskują wysokie noty sprzedaży. Na rynku dostępna jest również cała masa magazynów poświęconych jednej dyscyplinie, bądź sportowi w ogóle, prezentująca najświeższe nowinki i ciekawe artykuły. Trzeba zauważyć również rozwój sportu w internecie. Coraz częściej możemy spotkać strony internetowe, zawierające informacje sportowe, prowadzone przez profesjonalistów, czy też hobbystycznie przez zwykłych ludzi.
Istotne w tej kwestii jest także pojawienie się sportu w telewizji. Tu sport ma charakter głównie rozrywkowy i informacyjny. Mamy możliwość oglądania transmisji "na żywo" z meczów czy olimpiad rozgrywających się na drugim końcu globu, co niekiedy przyjmuje formę tradycyjnego rytuału (np. comiesięczne spotkania przy piwku i chipsach przed telewizorem ;)). Tematyczne kanały telewizyjne również stają się coraz bardziej popularne. Każda szanująca się stacja telewizyjna takowe posiada, nie wspominając już cyklicznych magazynach sportowych.
Czyli wiemy już na pewno, że sport to nie tylko ćwiczenia i wizyty na basenie. Kryje się za nim cała sieć biznesowa, którą choć trudno uznać za szkodliwą, nie zawsze można uznać za pożyteczną.
piątek, 25 marca 2011
Lukasz Kubot
Łukasz Kubot
Data urodzenia:
16.05.1982
Miejsce urodzenia:
Bolesławiec
Wzrost:
190 cm
Waga:
86 kg
Gra:
praworęczny
Tenis
Tenis
Polska
podstawowe informacje
Polski tenisista. Zwycięzca sześciu turniejów deblowych ATP oraz finalista dwóch turniejów singlowych ATP i czterech turniejów deblowych ATP. Reprezentant Polski w Pucharze Davisa od 2001 roku.
Sukcesy:
gra singlowa:
Finalista turniejów ATP: 2 Belgrad (2009), Costa do Sauipe (2010)
gra podwójna:
Wygrane turnieje ATP: 6 Casablanca (2009), Belgrad (2009), Wiedeń (2009), Santiago (2010), Acapulco (2010), Bukareszt (2010)
Finalista turniejów ATP: 4 Casablanca (2008), Lyon (2007), Acapulco (2009), Costa do Sauipe (2010)
Ranking ATP: pierwsza "100" bez Polaków
Hiszpan Rafael Nadal wciąż pozostaje liderem rankingu tenisistów. W czołowej "100" zawodników nie ma juz żadnego polskiego...
Data urodzenia:
16.05.1982
Miejsce urodzenia:
Bolesławiec
Wzrost:
190 cm
Waga:
86 kg
Gra:
praworęczny
Tenis
Tenis
Polska
podstawowe informacje
Polski tenisista. Zwycięzca sześciu turniejów deblowych ATP oraz finalista dwóch turniejów singlowych ATP i czterech turniejów deblowych ATP. Reprezentant Polski w Pucharze Davisa od 2001 roku.
Sukcesy:
gra singlowa:
Finalista turniejów ATP: 2 Belgrad (2009), Costa do Sauipe (2010)
gra podwójna:
Wygrane turnieje ATP: 6 Casablanca (2009), Belgrad (2009), Wiedeń (2009), Santiago (2010), Acapulco (2010), Bukareszt (2010)
Finalista turniejów ATP: 4 Casablanca (2008), Lyon (2007), Acapulco (2009), Costa do Sauipe (2010)
Ranking ATP: pierwsza "100" bez Polaków
Hiszpan Rafael Nadal wciąż pozostaje liderem rankingu tenisistów. W czołowej "100" zawodników nie ma juz żadnego polskiego...
piątek, 18 marca 2011
Supersenior
Supersenior
bandrzej 08.02.2011, czytano 62 razy, pobrano kod HTML 2 razy, komentarzy 0.
Pojecie SUPERSENIOR może mieć z pewnością wiele znaczeń, ale mnie interesuje i zajmować będzie to, które wg oficjalnej nomenklatury ITF (Międzynarodowa Organizcja Tenisowa) oznacza czynnego tenisistę w wieku ponad 60 lat.
ITF organizuje turnieje o Mistrzostwo Europy Superseniorów. O swoim udziale w takim turnieju napiszę w kolejnym artykule. Dzisiaj chcę tylko powiedzieć, że TENIS JEST PIĘKNY ! Jest piękny w ogóle, a ludziom go uprawiającym sprawia najprawdziwszą radość, niezależnie od tego, w jakim są wieku. I niekoniecznie trzeba go uprawiać od dziecka. Ja pierwszy raz w życiu wziąłem rakietę do ręki, gdy miałem 45 lat... Dzisiaj mam 64 lata i gram codziennie, gram dla zdrowia i kondycji fizycznej, ale też dla frajdy, dla sportowej rywalizacji i nieustaującego współzawodnictwa.
Za sprawą tenisa poznałem i pokochałem tak wielu fascynujących ludzi, że również w wymiarze własnego człowieczeństwa tenisowi ogromnie wiele zawdzięczam. Jest też tak, że ITF znakomicie nam wzbogaca i ułatwia kontakty międzynarorodowe i możliwości współzawodniczenia. Tworzy doroczne kalendarze imprez dla "dziadków" i prowadzi bieżące rankingi zawodników we wszystkich grupach wiekowych. Grup tych jest sporo, bo i dla pań i panów od lat 35 do ponad 85! W każdej grupie wiekowej możemy za sprawą ITF i internetu w każdym czasie zobaczyć 1000 najlepszych tenisistów świata! Fantastyczne! Wychodzi na to, że tenis pozwala nam się nie starzeć. Przecież my co 5 lat jesteśmy najmłodsi. My w zasadzie tęsknimy nieustannie za następną grupą wiekową, bo w niej znów będziemy najmłodsi i znów nasze szanse na sukcesy będą wieksze niż wprzódy. Przeżywamy więc coś na kształt radości starzenia się...
ITF swoje działania dla seniorów, kalendarze imprez, rankingi, pomysły i reminiscencje przedstawia na swojej stronie internetowej.
W wymiarze krajowym adekwatne działania, informacje i hasła oferuje organizacja ATP (Amatorski Tenis Polski).
Zapraszam też na stronę jednego z najstarszych klubów tenisowych w Polsce - SKT Sopot (w którym społecznie działam), by zapoznać się z inicjatywami regionalnymi.
Andrzej Bartkowski
bandrzej 08.02.2011, czytano 62 razy, pobrano kod HTML 2 razy, komentarzy 0.
Pojecie SUPERSENIOR może mieć z pewnością wiele znaczeń, ale mnie interesuje i zajmować będzie to, które wg oficjalnej nomenklatury ITF (Międzynarodowa Organizcja Tenisowa) oznacza czynnego tenisistę w wieku ponad 60 lat.
ITF organizuje turnieje o Mistrzostwo Europy Superseniorów. O swoim udziale w takim turnieju napiszę w kolejnym artykule. Dzisiaj chcę tylko powiedzieć, że TENIS JEST PIĘKNY ! Jest piękny w ogóle, a ludziom go uprawiającym sprawia najprawdziwszą radość, niezależnie od tego, w jakim są wieku. I niekoniecznie trzeba go uprawiać od dziecka. Ja pierwszy raz w życiu wziąłem rakietę do ręki, gdy miałem 45 lat... Dzisiaj mam 64 lata i gram codziennie, gram dla zdrowia i kondycji fizycznej, ale też dla frajdy, dla sportowej rywalizacji i nieustaującego współzawodnictwa.
Za sprawą tenisa poznałem i pokochałem tak wielu fascynujących ludzi, że również w wymiarze własnego człowieczeństwa tenisowi ogromnie wiele zawdzięczam. Jest też tak, że ITF znakomicie nam wzbogaca i ułatwia kontakty międzynarorodowe i możliwości współzawodniczenia. Tworzy doroczne kalendarze imprez dla "dziadków" i prowadzi bieżące rankingi zawodników we wszystkich grupach wiekowych. Grup tych jest sporo, bo i dla pań i panów od lat 35 do ponad 85! W każdej grupie wiekowej możemy za sprawą ITF i internetu w każdym czasie zobaczyć 1000 najlepszych tenisistów świata! Fantastyczne! Wychodzi na to, że tenis pozwala nam się nie starzeć. Przecież my co 5 lat jesteśmy najmłodsi. My w zasadzie tęsknimy nieustannie za następną grupą wiekową, bo w niej znów będziemy najmłodsi i znów nasze szanse na sukcesy będą wieksze niż wprzódy. Przeżywamy więc coś na kształt radości starzenia się...
ITF swoje działania dla seniorów, kalendarze imprez, rankingi, pomysły i reminiscencje przedstawia na swojej stronie internetowej.
W wymiarze krajowym adekwatne działania, informacje i hasła oferuje organizacja ATP (Amatorski Tenis Polski).
Zapraszam też na stronę jednego z najstarszych klubów tenisowych w Polsce - SKT Sopot (w którym społecznie działam), by zapoznać się z inicjatywami regionalnymi.
Andrzej Bartkowski
niedziela, 13 marca 2011
Punktacja
Warto przyjrzeć się bliżej zasadą rządzącym tenisem, ponieważ są one na pierwszy rzut oka bardzo dziwne i niezrozumiałe dla większości osób.
Ale przechodząc do konkretów, mecz możemy podzielić na sety, które dzielimy na gemy. Jeden gem dzielimy z kolei na kilka, a nawet kilkadziesiąt wymian. W czasie gema serwuje cały czas ta sama osoba, wygrywa ten kto zdobędzie 4 punkty i w tym samym czasie 2 punkty przewagi nad konkurentem. Seta wygrywa ten, kto wygra 6 gemów i jednocześnie będzie miał 2 gemy wygrane więcej niż konkurent. Jeśli zawodnicy grają tak, że mają po 6 gemów wygranych to wprowadza się ostatni, rostrzygający gem, tak zwany tie-break. Natomiast cały mecz wygrywa zawodnik, który zwycięży 2 lub 3 sety. W przypadku Wielkiego Szlema oraz w innych prestiżowych turniejach jest to zawsze wygrana 3 setów na pięć wszystkich. Nazywamy to "the best of five".
Każdy mecz jest kończony przez sędziego, który wypowiada słowa gem, set, mecz. Jak widzicie zasady tenisa są trochę skomplikowane, aby je w pełni opanować potrzebny jest spory trening.
Ale przechodząc do konkretów, mecz możemy podzielić na sety, które dzielimy na gemy. Jeden gem dzielimy z kolei na kilka, a nawet kilkadziesiąt wymian. W czasie gema serwuje cały czas ta sama osoba, wygrywa ten kto zdobędzie 4 punkty i w tym samym czasie 2 punkty przewagi nad konkurentem. Seta wygrywa ten, kto wygra 6 gemów i jednocześnie będzie miał 2 gemy wygrane więcej niż konkurent. Jeśli zawodnicy grają tak, że mają po 6 gemów wygranych to wprowadza się ostatni, rostrzygający gem, tak zwany tie-break. Natomiast cały mecz wygrywa zawodnik, który zwycięży 2 lub 3 sety. W przypadku Wielkiego Szlema oraz w innych prestiżowych turniejach jest to zawsze wygrana 3 setów na pięć wszystkich. Nazywamy to "the best of five".
Każdy mecz jest kończony przez sędziego, który wypowiada słowa gem, set, mecz. Jak widzicie zasady tenisa są trochę skomplikowane, aby je w pełni opanować potrzebny jest spory trening.
środa, 9 marca 2011
Roger Federer
Roger Federer - król kortów
Autor: Marzenka
Notka biograficzna nietuzinkowego sportowca, skromnego młodzieńca o wysokiej inteligencji, żywej ikony tenisa, zdobywcy Wielkich Szlemów, postrachu kortów, bożyszcza kobiet, urodzonego zwycięzcy itd. etc.
Gem
Roger Federer jest wybitnym szwajcarskim tenisistą, pierwszą rakietą świata od 2 lutego 2004 do 18 sierpnia 2008, szesnastokrotnym zwycięzcą turniejów Wielkiego Szlema oraz mistrzem olimpijskim w deblach w 2008 roku (ze Stanislasem Wawrinką). Urodził się 8 sierpnia 1981 roku w Bazylei.Po raz pierwszy wziął do ręki rakietę tenisową w wieku sześciu lat. Australijczyk Peter Carter był jego trenerem przez 10 lat. W 1998, Roger wygrał turniej Wimbledon juniorów oraz prestiżowy Orange Bowl. W lipcu tego roku wziął udział w pierwszym w jego karierze turnieju ATP (Stowarzyszenia Tenisistów Profesjonalnych) w Gstaad. W 1999 Federer znalazł się wśród stu najlepszych tenisistów w rankingu AT. W roku 2000 doszedł do półfinałów Olimpijskich, jak również dwóch finałów turniejów ATP. Pod koniec tego sezonu wspiął się na 29. miejsce w rankingu.
Set
W lutym 2001, Federer wygrał swój pierwszy turniej ATP w Mediolanie i doszedł do ćwierćfinałów w Wimbledonie. W roku 2003 wygrał swój pierwszy turniej Wielkiego Szlema na trawiastych kortach Wimbledonu. Tego samego roku wygrał ponadto Tennis Masters Cup (ang. Puchar Mistrzów), pokonując w finale Andre Agassiego, męża Steffi Graf. W 2004 Federer wygrał trzy turnieje Wielkiego Szlema (wszystkie poza Roland Garros) i ukończył sezon jako pierwsza rakieta świata; otrzymał ponadto dwie nagrody - tytuł mistrza w ITF (Międzynarodowej Federacji Tenisowej) oraz tytuł sportowca roku przyznawanej przez Laureus World Sports Awards (ten tytuł otrzymał jeszcze dwa razy z rzędu). Lata 2005-2006 można by nazwać "latami Rogera". Zdobył 11 z 12 tytułów i wygrał 5 z 6 turniejów Wielkiego Szlema na twardych kortach. W maju 2007, na stadionie Arena w Palmie (Palma Arena) na Majorce, odbył się historyczny pojedynek. Roger Federer przegrał z Rafaelem Nadalem w meczu pokazowym, w którym gracze zmierzyli się na pół ceglanym, pół trawiastym korcie. Roger Federer, będąc pierwszą rakietą przez 161 tygodni, pobił rekord wcześniej należący do Jimmiego Connorsa (160 tygodni od 29 lipca 1974 do 22 sierpnia 1977). Od września 2003 roku do listopada 2007 nie przegrał dwóch meczy z rzędu. Ponadto Federer pobił rekord Samprasa (14 tytułów w Wielkich Szlemach), wziął udział w 7 kolejnych turniejach Wimbledonu, 9 razy stanął na podium w finałowych turniejach roku (tylko 8 najlepszych graczy w danym roku jest do nich zapraszanych), 10 razy z rzędu był finalistą Wielkich Szlemów (wygrywając 8). Sympatyczny Roger ma na swoim koncie wiele wspaniałych zwycięstw i niepobitych rekordów, ale jego największą osobistą wygraną było zdobycie tytułu w Roland Garros w 2009 roku. Tego roku Federer zdobył tytuły we wszystkich czterech Wielkich Szlemach.
Mecz
Roger Federer ma obecnie 29 lat. To niewiele, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że nie ma już czego wygrywać, ponieważ wygrał praktycznie wszystko. Niewątpliwą zaletą tego tenisisty jest skromność, dlatego nie ma ryzyka, że po zakończeniu kariery straci kontakt z rzeczywistością, kupi sobie największy jacht na świecie i zacznie palić. Jest oczywiste, że także jego kariera dobiegnie końca, niemniej na zawsze pozostanie wielkim graczem, pewniakiem dla miłośnika zakładów sportowych i precyzyjnym jak szwajcarski zegarek królem kortów.
czwartek, 3 marca 2011
Żegnamy Adama Małysza
Adam Małysz kończy karierę - relacja Tomasza Zimocha
"Król Weissflog II", "Goldberger Wschodu", "Król Holmenkollen" i "Orzeł z Wisły" - to niektóre przydomki jednego z najlepszych skoczków narciarskich w historii tej dyscypliny. W czwartek Adam Małysz ogłosił, że kończy sportową karierę.
Małysz urodził się 3 grudnia 1977 roku w Wiśle. Na sport był skazany, a miłość do nart wpajano mu od urodzenia. Jego pradziadek miał własną skocznię, na której najlepsi beskidzcy zawodnicy osiągali odległości w granicach 50 metrów. Ojciec był kierowcą w klubie sportowym Wisła, zaś wujek - Jan Szturc, najpierw znanym skoczkiem, a po zakończeniu kariery - trenerem.
I to właśnie jemu w głównej mierze zawdzięczają kibice, że sześcioletni Adam trafił na skocznię. Przez całą szkołę podstawową trenował kombinację norweską i oddawał się swojej drugiej pasji - piłce nożnej. Mały, drobny miał kłopoty z dopasowaniem sobie nart i butów. Początki nie były łatwe, ale talentem wyróżniał się od najmłodszych lat.
Przebłyski geniuszu
Po raz pierwszy Polska usłyszała o nim w 1994 roku, gdy jako junior wywalczył mistrzostwo kraju seniorów w skokach na Średniej i wicemistrzostwo na Wielkiej Krokwi w Zakopanem. Zdobył także wicemistrzostwo w gronie juniorów w kombinacji. Pod koniec roku Szturc zdecydował, że Małysz, ze względu na swoją posturę, zrezygnuje z kombinacji norweskiej i poświęci się skokom.
Trafił pod skrzydła ówczesnego szkoleniowca kadry, Czecha Pavla Mikeski. Na arenie międzynarodowej zadebiutował w sezonie 1994/95. Wyjazd na Turniej Czterech Skoczni zasponsorowali mu wspólnie trener i sąsiedzi. To nie były wyrzucone pieniądze. W konkursie w Innsbrucku zajął wtedy wysokie, 17., miejsce. W mistrzostwach świata w kanadyjskim Thunder Bay wyniki też były dobre - 11. lokata na średniej skoczni i 10. na dużej.
Pasmo sukcesów, jakie rozpoczęło się w 1996 roku, dało też początek nowej historii w polskim sporcie. Drugie miejsce w zawodach Pucharu Świata w Iron Mountain, powtórzenie tego w Falun i trzecia pozycja w Lahti zaczęły przyzwyczajać kibiców do jego dobrych rezultatów. Do tego doszło sensacyjne zwycięstwo w Holmenkollen (16 marca 1996) i siódma pozycja w klasyfikacji generalnej PŚ.
Dał się poznać jako skromny i pracowity chłopak, czym zaskarbił sobie serca milionów Polaków. Ubrani w biało-czerwone barwy, z transparentami i trąbkami, zaczęli jeździć za nim po całym świecie.
- To dzięki nim czerpię motywację do dalszych treningów. Zawsze mnie wspierają i wiem, że mogę na nich liczyć w każdej sytuacji, nawet jak nie wypadam najlepiej - powtarza przy każdej okazji Małysz.
Rodzina najważniejsza
Ważny dla jego życia prywatnego był 1997 rok. Najpierw stanął z Izabelą Polok na ślubnym kobiercu, a parę miesięcy później na świat przyszła ich córka - Karolina.
- To jest chwila jedna na całe życie. Wisła, 14 czerwca 1997 roku. Widzę, jak rodzice witają nas chlebem i solą. Tłuczemy kieliszki na szczęście. Niosę żonę na rękach. Na naszym weselu przez trzy dni bawiło się 120 osób. A potem pochmurny 31 października w tym samym roku. Na świat przychodzi Karolinka. Miałem ledwie dwadzieścia lat, Iza dziewiętnaście. Ludzie dziwili się, że tacy młodzi skaczemy na głęboką wodę, a ja psychicznie bardzo szybko dojrzewałem - wspominał w jednym z wywiadów.
Adam
To właśnie rok 1997 i kolejne były najgorszymi w jego karierze. Wydawało się, że skoki odeszły na dalszy plan, natomiast całkowicie pochłonęły go obowiązki męża i ojca. Czas biegł, a Małysz nie odzyskiwał dawnego błysku. Był zrezygnowany, myślał nawet o zakończeniu kariery i pracy w wyuczonym zawodzie dekarza.
Przełomowym momentem była zmiana na stanowisku trenera kadry. Pavla Mikeskę zastąpił Apoloniusz Tajner, który zaprosił do współpracy psychologa dr Jana Blecharza i fizjologa prof. Jerzego Żołądzia. Małysz znowu zaczął zdobywać punkty w PŚ i na każdym kroku podkreślał rolę "doktorów".
Małyszomania - sukcesy i dramaty...
Milowy krok zrobił w sezonie 2000/2001. Wielkiej formie nie zaszkodziła nawet dyskwalifikacja w pierwszym konkursie w Kuopio. Najpierw odniósł zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni, a potem zaczęła się wspinaczka na szczyt - zdobył złoty i srebrny medal mistrzostw świata oraz po raz pierwszy w karierze triumfował w klasyfikacji generalnej PŚ.
Wszyscy oszaleli z radości. "Małyszomania" nie osiągnęła jednak jeszcze apogeum. Odyseja trwała. Apetyty były wielkie, zwłaszcza, że zbliżały się igrzyska olimpijskie w Salt Lake City. Tam jednak bezkonkurencyjny okazał się Szwajcar Simon Ammann, ale srebrny i brązowy medal Polaka okrzyknięto sukcesem. Niedługo potem odebrał drugą i trzecią Kryształową Kulę. Po nieudanym początku sezonu 2002/03 zdołał sięgnąć w Predazzo po dwa złote krążki mistrzostw świata. To był jednak tylko chwilowy błysk. Po trzech wspaniałych latach przyszedł kryzys. W kolejnym sezonie Małysz nie wygrał żadnych zawodów, a na podium stawał tylko cztery razy. Miał także groźny upadek w Salt Lake City i opuścił kilka ostatnich konkursów. W klasyfikacji generalnej PŚ był 12.
Adam
Zdarzenie w mieście igrzysk 2002 roku Małysz zalicza do jednego z najgorszych momentów w swojej karierze.
- Staram się o tym zapomnieć, ale mimo wszystko czasem wracają do mnie te emocje i chwile spędzone w karetce. Podobno już wcześniej odzyskałem przytomność, ale pierwsze, co pamiętam, to stojący nade mną sanitariusz. Wielki człowiek w czerwonej kurtce z krzyżem. Mówił coś po angielsku, a ja zupełnie nie rozumiałem, co się stało. Chciałem potem jak najszybciej wrócić na skocznię. Poczuć, odzyskać pewność, że nic się nie stało. Już wiem, że w chwili zagrożenia przed oczami przelatuje całe życie - wspominał.
Potrzebne były zmiany; strzałem w dziesiątkę okazało się zatrudnienie trenera Hannu Lepistoe. Pod kierunkiem doświadczonego Fina, który wcześniej m.in. szlifował talent Mattiego Nykaenena, Polak odzyskał dawną formę. W sezonie 2006/2007 zdobył złoty medal mistrzostw świata i po raz czwarty sięgnął po Kryształową Kulę za zwycięstwo w PŚ.
Gdy kolejny rok nie był tak udany, podziękowano Lepistoe za współpracę, a pieczę nad kadrą objął dwa lata starszy od Małysza, były kolega z kadry Łukasz Kruczek. Nie był to jednak krok w dobrym kierunku. Początek sezonu miał bardzo słaby i po rozmowach z władzami Polskiego Związku Narciarskiego zdecydowano się powrócić do sprawdzonej koncepcji i sięgnięto po Lepistoe, tworząc "Team Małysz". Konsultacje dały oczekiwany efekt. "Orzeł z Wisły" zdobył w Vancouver dwa srebrne medale igrzysk.
Na szczycie do końca
W obecnym sezonie Małysz nadal współpracuje z Lepistoe i wciąż dostarcza kibicom mnóstwo emocji. W pierwszym z trzech konkursów PŚ w Zakopanem, po prawie czterech latach przerwy, stanął na najwyższym stopniu podium. W ostatnim upadł przy lądowaniu i cała Polska wstrzymała oddech. 33-letniemu skoczkowi nic poważnego się jednak nie stało.
W połowie lutego w norweskim Vikersund, na największej skoczni świata, poszybował na odległość 230,5 m, ustanawiając nieoficjalny rekord Polski. Dobrą formę zaprezentował także w Oslo, zdobywając szósty w karierze medal MŚ i potwierdzając, że Norwegowie nadając mu przydomek "Króla Holmenkollen" - po pięciu sukcesach w zawodach Pucharu Świata - nie mylili się. Żaden inny skoczek narciarski nie odniósł tam sukcesów porównywalnych z Małyszem.
W czwartek po konkursie na dużym obiekcie ogłosił zakończenie kariery po tym sezonie. 26 marca w Zakopanem kibice po raz ostatni będą mogli krzyknąć: "Leć Adam, leć...".
"Król Weissflog II", "Goldberger Wschodu", "Król Holmenkollen" i "Orzeł z Wisły" - to niektóre przydomki jednego z najlepszych skoczków narciarskich w historii tej dyscypliny. W czwartek Adam Małysz ogłosił, że kończy sportową karierę.
Małysz urodził się 3 grudnia 1977 roku w Wiśle. Na sport był skazany, a miłość do nart wpajano mu od urodzenia. Jego pradziadek miał własną skocznię, na której najlepsi beskidzcy zawodnicy osiągali odległości w granicach 50 metrów. Ojciec był kierowcą w klubie sportowym Wisła, zaś wujek - Jan Szturc, najpierw znanym skoczkiem, a po zakończeniu kariery - trenerem.
I to właśnie jemu w głównej mierze zawdzięczają kibice, że sześcioletni Adam trafił na skocznię. Przez całą szkołę podstawową trenował kombinację norweską i oddawał się swojej drugiej pasji - piłce nożnej. Mały, drobny miał kłopoty z dopasowaniem sobie nart i butów. Początki nie były łatwe, ale talentem wyróżniał się od najmłodszych lat.
Przebłyski geniuszu
Po raz pierwszy Polska usłyszała o nim w 1994 roku, gdy jako junior wywalczył mistrzostwo kraju seniorów w skokach na Średniej i wicemistrzostwo na Wielkiej Krokwi w Zakopanem. Zdobył także wicemistrzostwo w gronie juniorów w kombinacji. Pod koniec roku Szturc zdecydował, że Małysz, ze względu na swoją posturę, zrezygnuje z kombinacji norweskiej i poświęci się skokom.
Trafił pod skrzydła ówczesnego szkoleniowca kadry, Czecha Pavla Mikeski. Na arenie międzynarodowej zadebiutował w sezonie 1994/95. Wyjazd na Turniej Czterech Skoczni zasponsorowali mu wspólnie trener i sąsiedzi. To nie były wyrzucone pieniądze. W konkursie w Innsbrucku zajął wtedy wysokie, 17., miejsce. W mistrzostwach świata w kanadyjskim Thunder Bay wyniki też były dobre - 11. lokata na średniej skoczni i 10. na dużej.
Pasmo sukcesów, jakie rozpoczęło się w 1996 roku, dało też początek nowej historii w polskim sporcie. Drugie miejsce w zawodach Pucharu Świata w Iron Mountain, powtórzenie tego w Falun i trzecia pozycja w Lahti zaczęły przyzwyczajać kibiców do jego dobrych rezultatów. Do tego doszło sensacyjne zwycięstwo w Holmenkollen (16 marca 1996) i siódma pozycja w klasyfikacji generalnej PŚ.
Dał się poznać jako skromny i pracowity chłopak, czym zaskarbił sobie serca milionów Polaków. Ubrani w biało-czerwone barwy, z transparentami i trąbkami, zaczęli jeździć za nim po całym świecie.
- To dzięki nim czerpię motywację do dalszych treningów. Zawsze mnie wspierają i wiem, że mogę na nich liczyć w każdej sytuacji, nawet jak nie wypadam najlepiej - powtarza przy każdej okazji Małysz.
Rodzina najważniejsza
Ważny dla jego życia prywatnego był 1997 rok. Najpierw stanął z Izabelą Polok na ślubnym kobiercu, a parę miesięcy później na świat przyszła ich córka - Karolina.
- To jest chwila jedna na całe życie. Wisła, 14 czerwca 1997 roku. Widzę, jak rodzice witają nas chlebem i solą. Tłuczemy kieliszki na szczęście. Niosę żonę na rękach. Na naszym weselu przez trzy dni bawiło się 120 osób. A potem pochmurny 31 października w tym samym roku. Na świat przychodzi Karolinka. Miałem ledwie dwadzieścia lat, Iza dziewiętnaście. Ludzie dziwili się, że tacy młodzi skaczemy na głęboką wodę, a ja psychicznie bardzo szybko dojrzewałem - wspominał w jednym z wywiadów.
Adam
To właśnie rok 1997 i kolejne były najgorszymi w jego karierze. Wydawało się, że skoki odeszły na dalszy plan, natomiast całkowicie pochłonęły go obowiązki męża i ojca. Czas biegł, a Małysz nie odzyskiwał dawnego błysku. Był zrezygnowany, myślał nawet o zakończeniu kariery i pracy w wyuczonym zawodzie dekarza.
Przełomowym momentem była zmiana na stanowisku trenera kadry. Pavla Mikeskę zastąpił Apoloniusz Tajner, który zaprosił do współpracy psychologa dr Jana Blecharza i fizjologa prof. Jerzego Żołądzia. Małysz znowu zaczął zdobywać punkty w PŚ i na każdym kroku podkreślał rolę "doktorów".
Małyszomania - sukcesy i dramaty...
Milowy krok zrobił w sezonie 2000/2001. Wielkiej formie nie zaszkodziła nawet dyskwalifikacja w pierwszym konkursie w Kuopio. Najpierw odniósł zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni, a potem zaczęła się wspinaczka na szczyt - zdobył złoty i srebrny medal mistrzostw świata oraz po raz pierwszy w karierze triumfował w klasyfikacji generalnej PŚ.
Wszyscy oszaleli z radości. "Małyszomania" nie osiągnęła jednak jeszcze apogeum. Odyseja trwała. Apetyty były wielkie, zwłaszcza, że zbliżały się igrzyska olimpijskie w Salt Lake City. Tam jednak bezkonkurencyjny okazał się Szwajcar Simon Ammann, ale srebrny i brązowy medal Polaka okrzyknięto sukcesem. Niedługo potem odebrał drugą i trzecią Kryształową Kulę. Po nieudanym początku sezonu 2002/03 zdołał sięgnąć w Predazzo po dwa złote krążki mistrzostw świata. To był jednak tylko chwilowy błysk. Po trzech wspaniałych latach przyszedł kryzys. W kolejnym sezonie Małysz nie wygrał żadnych zawodów, a na podium stawał tylko cztery razy. Miał także groźny upadek w Salt Lake City i opuścił kilka ostatnich konkursów. W klasyfikacji generalnej PŚ był 12.
Adam
Zdarzenie w mieście igrzysk 2002 roku Małysz zalicza do jednego z najgorszych momentów w swojej karierze.
- Staram się o tym zapomnieć, ale mimo wszystko czasem wracają do mnie te emocje i chwile spędzone w karetce. Podobno już wcześniej odzyskałem przytomność, ale pierwsze, co pamiętam, to stojący nade mną sanitariusz. Wielki człowiek w czerwonej kurtce z krzyżem. Mówił coś po angielsku, a ja zupełnie nie rozumiałem, co się stało. Chciałem potem jak najszybciej wrócić na skocznię. Poczuć, odzyskać pewność, że nic się nie stało. Już wiem, że w chwili zagrożenia przed oczami przelatuje całe życie - wspominał.
Potrzebne były zmiany; strzałem w dziesiątkę okazało się zatrudnienie trenera Hannu Lepistoe. Pod kierunkiem doświadczonego Fina, który wcześniej m.in. szlifował talent Mattiego Nykaenena, Polak odzyskał dawną formę. W sezonie 2006/2007 zdobył złoty medal mistrzostw świata i po raz czwarty sięgnął po Kryształową Kulę za zwycięstwo w PŚ.
Gdy kolejny rok nie był tak udany, podziękowano Lepistoe za współpracę, a pieczę nad kadrą objął dwa lata starszy od Małysza, były kolega z kadry Łukasz Kruczek. Nie był to jednak krok w dobrym kierunku. Początek sezonu miał bardzo słaby i po rozmowach z władzami Polskiego Związku Narciarskiego zdecydowano się powrócić do sprawdzonej koncepcji i sięgnięto po Lepistoe, tworząc "Team Małysz". Konsultacje dały oczekiwany efekt. "Orzeł z Wisły" zdobył w Vancouver dwa srebrne medale igrzysk.
Na szczycie do końca
W obecnym sezonie Małysz nadal współpracuje z Lepistoe i wciąż dostarcza kibicom mnóstwo emocji. W pierwszym z trzech konkursów PŚ w Zakopanem, po prawie czterech latach przerwy, stanął na najwyższym stopniu podium. W ostatnim upadł przy lądowaniu i cała Polska wstrzymała oddech. 33-letniemu skoczkowi nic poważnego się jednak nie stało.
W połowie lutego w norweskim Vikersund, na największej skoczni świata, poszybował na odległość 230,5 m, ustanawiając nieoficjalny rekord Polski. Dobrą formę zaprezentował także w Oslo, zdobywając szósty w karierze medal MŚ i potwierdzając, że Norwegowie nadając mu przydomek "Króla Holmenkollen" - po pięciu sukcesach w zawodach Pucharu Świata - nie mylili się. Żaden inny skoczek narciarski nie odniósł tam sukcesów porównywalnych z Małyszem.
W czwartek po konkursie na dużym obiekcie ogłosił zakończenie kariery po tym sezonie. 26 marca w Zakopanem kibice po raz ostatni będą mogli krzyknąć: "Leć Adam, leć...".
sobota, 26 lutego 2011
Odżywki
Odżywki dla sportowców
Białko jest jednym z głównych związków, które znajdują się zarówno w tkankach jak i w komórkach ale niestety zużywają się i powinny być dostarczane do organizmu na bieżąco. Nie zawsze jest to możliwe dlatego trzeba zażywać odpowiednie suplementy białkowe by osiągnąć zamierzony cel. Osoby, które nie poddają własnego organizmu zbyt dużym wysiłkom fizycznym mogą braki białka uzupełnić wyjątkowo poprzez stosowanie odpowiedniej diety, ale sportowcy i chłopcy i dziewczęta pracujące fizycznie muszą sobie pomagać przyjmowaniem różnych odżywek i suplementów. Im większe zapotrzebowanie organizmu na białko i im większy wysiłek fizyczny tym bardziej nieprawdopodobne jest uzupełnienie raków białka w spożywanych posiłkach. Równie ważne jest to jak śpiesznie spożywane białko wchłania się do organizmu i jak długo się w nim utrzymuje. Ze względu na takie osoby i ich zapotrzebowanie na białko stworzono kilka rodzai różnorodnych suplementów, które pozwalają na skrócenie czasu trawienia białka i jego wchłaniania do organizmu. Białko nie ma możliwość być długo magazynowane w organiźmie i dlatego musi być w mniejszych ilościach w zdecydowanej większości przypadków przyjmowane. Najlepszym z takich suplementów białkowych jest białko w postaci serwatkowej i jest ono najbardziej popularne wśród sportowców.
Tags: aminokwasy, białko, gainer, glutamina, odżywki
Białko jest jednym z głównych związków, które znajdują się zarówno w tkankach jak i w komórkach ale niestety zużywają się i powinny być dostarczane do organizmu na bieżąco. Nie zawsze jest to możliwe dlatego trzeba zażywać odpowiednie suplementy białkowe by osiągnąć zamierzony cel. Osoby, które nie poddają własnego organizmu zbyt dużym wysiłkom fizycznym mogą braki białka uzupełnić wyjątkowo poprzez stosowanie odpowiedniej diety, ale sportowcy i chłopcy i dziewczęta pracujące fizycznie muszą sobie pomagać przyjmowaniem różnych odżywek i suplementów. Im większe zapotrzebowanie organizmu na białko i im większy wysiłek fizyczny tym bardziej nieprawdopodobne jest uzupełnienie raków białka w spożywanych posiłkach. Równie ważne jest to jak śpiesznie spożywane białko wchłania się do organizmu i jak długo się w nim utrzymuje. Ze względu na takie osoby i ich zapotrzebowanie na białko stworzono kilka rodzai różnorodnych suplementów, które pozwalają na skrócenie czasu trawienia białka i jego wchłaniania do organizmu. Białko nie ma możliwość być długo magazynowane w organiźmie i dlatego musi być w mniejszych ilościach w zdecydowanej większości przypadków przyjmowane. Najlepszym z takich suplementów białkowych jest białko w postaci serwatkowej i jest ono najbardziej popularne wśród sportowców.
Tags: aminokwasy, białko, gainer, glutamina, odżywki
wtorek, 22 lutego 2011
Wyniki na zywo
TenisLive.pl - statystyki tenisowe - livescore.
TenisLive.pl podaje wyniki w tenisie live, livescore, jak też starsze wyniki w tenisie, ranking ATP i WTA.
Zapraszamy do skorzystania z najlepszego serwisu oferującego statystyki tenisowe! Porównanie wielkich gwiazd tenisa ziemnego, wyniki rankingu ATP, wyniki rankingu WTA, archiwalne wyniki spotkań tenisowych oraz wyniki aktualnych spotkań.
Rankingi WTA i ATP pierwsza setka tenisistów! Informacje o każdym graczu, profil, statystyki, ostatnie mecze i archiwum spotkań każdego gracza.
TenisLive.pl podaje wyniki w tenisie live, livescore, jak też starsze wyniki w tenisie, ranking ATP i WTA.
Zapraszamy do skorzystania z najlepszego serwisu oferującego statystyki tenisowe! Porównanie wielkich gwiazd tenisa ziemnego, wyniki rankingu ATP, wyniki rankingu WTA, archiwalne wyniki spotkań tenisowych oraz wyniki aktualnych spotkań.
Rankingi WTA i ATP pierwsza setka tenisistów! Informacje o każdym graczu, profil, statystyki, ostatnie mecze i archiwum spotkań każdego gracza.
poniedziałek, 21 lutego 2011
2010 w oczach Fibaka
Fibak: czekaliśmy na to ponad 20 lat
25.12.2010
więcej
Wojciech Fibak
Newspix
Obecność Łukasza Kubota i Michała Przysiężnego w pierwszej setce rankingu ATP World Tour to spore osiągnięcie polskiego tenisa - uważa Wojciech Fibak. Martwią go za to kłopoty zdrowotne Agnieszki Radwańskiej i wyraźny spadek formy Marty Domachowskiej.
zobacz także:
*
Dwie porażki Agnieszki Radwańskiej
* Radwańska dziewiąta na liście płac
* Roland Garros: turniej pozostanie w Paryżu
* Agnieszka Radwańska zagra z numerem osiem
* Kubot przegrał z Chelą
- Ponad 20 lat czekaliśmy, aż jakiś Polak pójdzie w moje ślady i wejdzie do pierwszej setki rankingu ATP. Teraz mamy tam dwóch zawodników i należy im się spory szacunek, bo w czołówce jest ciasno i konkurencja jest ogromna - powiedział PAP Fibak, który w 1977 roku był dziesiąty na świecie w singlu.
- Szczególnie awans Przysiężnego do tego grona jest ważnym wydarzeniem. Dzięki temu w tym roku dwóch Polaków mogło grać w Wielkim Szlemie w głównym turnieju. Jeszcze niedawno coś takiego trudno było sobie wyobrazić - dodał.
Kubot rozpoczął sezon w pierwszej setce rankingu, a po udanych występach w pierwszych miesiącach w kwietniu osiągnął 41. pozycję na świecie, najwyższą w karierze. W lecie doznał jednak kontuzji stopy, która wyeliminowała go z gry na sześć tygodni, a rok zakończył na 70. miejscu.
- Fantastyczny był początek roku w wykonaniu Łukasza. W styczniu był w czwartej rundzie Australian Open, a w lutym świetnie się spisywał w Ameryce Południowej. Był chyba wtedy w życiowej formie, ale nie chciałbym być w jego skórze na początku nowego roku, bo będzie musiał bronić sporo punktów. Wierzę, że sobie poradzi - podkreślił Fibak.
- Trochę szkoda, że zdecydował się w marcu na grę w Pucharze Davisa, bo pechowa porażka z Finlandią podcięła mu skrzydła. Niestety, po Sopocie zgubił formę i później mu już nie szło tak dobrze, ale ważne, że się utrzymał w setce. Teraz ma za plecami konkurencję w postaci Michała - ocenił.
Przysiężny na wiosnę wszedł do pierwszej setki i mógł bez eliminacji grać w wielkoszlemowych imprezach na kortach ziemnych im. Rolanda Garrosa w Paryżu, na trawie w Wimbledonie i twardej nawierzchni w US Open. Zakończył rok na 86. miejscu, dzięki czemu znajdzie się też w głównej drabince Australian Open.
- Mam nadzieję, że dzięki temu nikt już nie będzie reagował zdziwieniem na naszych zawodników. Tak jak to było na początku mojej kariery. Kiedy pokonałem Artura Asha, zapytał mnie po meczu: skąd jesteś? Jak mu odpowiedziałem, że z Polski, to zdziwił się, że w Polsce gra się w tenisa - powiedział Fibak, który w 1979 r. był trzecim deblistą świata.
- Łukasz jest też w pierwszej dziesiątce rankingu deblowego. W czołówce od dawna są też przecież Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski, a ich ostatni występ w półfinale turnieju masters przywołał miłe wspomnienia z mojej kariery. Dobrze, że w Londynie mają okazję grać obok Rogera Federera czy Rafaela Nadala, ale szkoda, że ci tenisiści ograniczają się do singla. Prestiż debla był większy, kiedy grali tam liderzy indywidualnego rankingu, a teraz gra podwójna żyje trochę jakby swoim życiem - dodał.
Rok 2010 był trochę mniej udany w kobiecym tenisie od poprzednich. Agnieszka Radwańska, która przez dwa sezony utrzymywała się w czołowej dziesiątce rankingu WTA Tour jest obecnie 14. na świecie. W sierpniu doznała przeciążeniowego złamania kości palca lewej stopy. Zakończyła starty na początku października, po czym przeszła operację, a teraz rehabilitację.
- Chyba się już przyzwyczailiśmy, że Agnieszka jest w czołówce, więc u kobiet trudniej o większe zaskoczenie. Oczywiście chyba wszyscy liczyli, że trochę lepiej jej będzie szło w tym sezonie, ale kolejna kontuzja pokrzyżowała jej plany. Mam nadzieję, że szybko wróci do zdrowia i będzie znów grała na wysokim poziomie" - powiedział Fibak.
- Szkoda że jej siostra Urszula przez kręgosłup miała praktycznie cały rok zepsuty i teraz musi walczyć o powrót do pierwszej setki. Myślę, że jej się to uda i to dość szybko. Smutno mi natomiast patrzeć na to, co się dzieje z Martą Domachowską. Jej duży spadek w rankingu i problemy z formą chyba niezbyt dobrze wróżą. Chciałbym bardzo, żeby znów udał jej się powrót, ale nie wiem czy to jest możliwe - zakończył.
25.12.2010
więcej
Wojciech Fibak
Newspix
Obecność Łukasza Kubota i Michała Przysiężnego w pierwszej setce rankingu ATP World Tour to spore osiągnięcie polskiego tenisa - uważa Wojciech Fibak. Martwią go za to kłopoty zdrowotne Agnieszki Radwańskiej i wyraźny spadek formy Marty Domachowskiej.
zobacz także:
*
Dwie porażki Agnieszki Radwańskiej
* Radwańska dziewiąta na liście płac
* Roland Garros: turniej pozostanie w Paryżu
* Agnieszka Radwańska zagra z numerem osiem
* Kubot przegrał z Chelą
- Ponad 20 lat czekaliśmy, aż jakiś Polak pójdzie w moje ślady i wejdzie do pierwszej setki rankingu ATP. Teraz mamy tam dwóch zawodników i należy im się spory szacunek, bo w czołówce jest ciasno i konkurencja jest ogromna - powiedział PAP Fibak, który w 1977 roku był dziesiąty na świecie w singlu.
- Szczególnie awans Przysiężnego do tego grona jest ważnym wydarzeniem. Dzięki temu w tym roku dwóch Polaków mogło grać w Wielkim Szlemie w głównym turnieju. Jeszcze niedawno coś takiego trudno było sobie wyobrazić - dodał.
Kubot rozpoczął sezon w pierwszej setce rankingu, a po udanych występach w pierwszych miesiącach w kwietniu osiągnął 41. pozycję na świecie, najwyższą w karierze. W lecie doznał jednak kontuzji stopy, która wyeliminowała go z gry na sześć tygodni, a rok zakończył na 70. miejscu.
- Fantastyczny był początek roku w wykonaniu Łukasza. W styczniu był w czwartej rundzie Australian Open, a w lutym świetnie się spisywał w Ameryce Południowej. Był chyba wtedy w życiowej formie, ale nie chciałbym być w jego skórze na początku nowego roku, bo będzie musiał bronić sporo punktów. Wierzę, że sobie poradzi - podkreślił Fibak.
- Trochę szkoda, że zdecydował się w marcu na grę w Pucharze Davisa, bo pechowa porażka z Finlandią podcięła mu skrzydła. Niestety, po Sopocie zgubił formę i później mu już nie szło tak dobrze, ale ważne, że się utrzymał w setce. Teraz ma za plecami konkurencję w postaci Michała - ocenił.
Przysiężny na wiosnę wszedł do pierwszej setki i mógł bez eliminacji grać w wielkoszlemowych imprezach na kortach ziemnych im. Rolanda Garrosa w Paryżu, na trawie w Wimbledonie i twardej nawierzchni w US Open. Zakończył rok na 86. miejscu, dzięki czemu znajdzie się też w głównej drabince Australian Open.
- Mam nadzieję, że dzięki temu nikt już nie będzie reagował zdziwieniem na naszych zawodników. Tak jak to było na początku mojej kariery. Kiedy pokonałem Artura Asha, zapytał mnie po meczu: skąd jesteś? Jak mu odpowiedziałem, że z Polski, to zdziwił się, że w Polsce gra się w tenisa - powiedział Fibak, który w 1979 r. był trzecim deblistą świata.
- Łukasz jest też w pierwszej dziesiątce rankingu deblowego. W czołówce od dawna są też przecież Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski, a ich ostatni występ w półfinale turnieju masters przywołał miłe wspomnienia z mojej kariery. Dobrze, że w Londynie mają okazję grać obok Rogera Federera czy Rafaela Nadala, ale szkoda, że ci tenisiści ograniczają się do singla. Prestiż debla był większy, kiedy grali tam liderzy indywidualnego rankingu, a teraz gra podwójna żyje trochę jakby swoim życiem - dodał.
Rok 2010 był trochę mniej udany w kobiecym tenisie od poprzednich. Agnieszka Radwańska, która przez dwa sezony utrzymywała się w czołowej dziesiątce rankingu WTA Tour jest obecnie 14. na świecie. W sierpniu doznała przeciążeniowego złamania kości palca lewej stopy. Zakończyła starty na początku października, po czym przeszła operację, a teraz rehabilitację.
- Chyba się już przyzwyczailiśmy, że Agnieszka jest w czołówce, więc u kobiet trudniej o większe zaskoczenie. Oczywiście chyba wszyscy liczyli, że trochę lepiej jej będzie szło w tym sezonie, ale kolejna kontuzja pokrzyżowała jej plany. Mam nadzieję, że szybko wróci do zdrowia i będzie znów grała na wysokim poziomie" - powiedział Fibak.
- Szkoda że jej siostra Urszula przez kręgosłup miała praktycznie cały rok zepsuty i teraz musi walczyć o powrót do pierwszej setki. Myślę, że jej się to uda i to dość szybko. Smutno mi natomiast patrzeć na to, co się dzieje z Martą Domachowską. Jej duży spadek w rankingu i problemy z formą chyba niezbyt dobrze wróżą. Chciałbym bardzo, żeby znów udał jej się powrót, ale nie wiem czy to jest możliwe - zakończył.
piątek, 18 lutego 2011
Wielki szlem
Wielki Szlem
Autor: Katarzyna Szewczyk
We współczesnym tenisie największą uwagę publiczności przyciągają cztery główne turnieje Wielkiego Szlema. Są to Australian Open, French Open, US Open oraz mistrzostwa Wimbledonu. Większość graczy tak ustawia sobie kalendarz turniejów i treningów, aby najwyższą formę uzyskać na te właśnie rozgrywki.
Tylko nieliczni zawodnicy mają szansę wygrać Wielkiego Szlema, gdyż turnieje wchodzące w jego skład, rozgrywane są na różnych nawierzchniach. W Australii i Stanach Zjednoczonych jest ona utwardzona, we Francji ziemna, a na Wimbledonie trawiasta.
Turniej Australian Open rozgrywany jest w Melbourne i otwiera sezon tenisowy. Znany także jako Wielki Szlem Azji i Pacyfiku rozpoczyna się w połowie stycznia. Pierwszy turniej odbył się tutaj w 1905 roku. Rozgrywki prowadzone są na nawierzchni twardej. Pula nagród wynosi 19 milionów dolarów.
Turniej French Open rozgrywany jest na kortach im. Rolanda Garossa. Pierwsze zawody odbyły się tu w 1891 roku. W 1925 roku po raz pierwszy dopuszczono do gry zawodników spoza Francji. W 1968 mistrzostwa Francji stały się pierwszym wielkoszlemowym turniejem "open", zezwalającym na start zarówno profesjonalistom, jak i amatorom. Od 2006 r. zrównano pule nagród pieniężnych w rozgrywkach męskich i kobiecych. French Open rozgrywany jest na kortach ceglanych. Pula nagród wynosi około 13 milionów euro. Najwięcej zwycięstw na paryskich kortach - aż 6, odniósł Szwed Bjoern Borg w latach 1974-75 i 1978-81.
Wimbledon to najstarszy turniej tenisowy na świecie. Rozgrywany jest od 1877 roku. Do dziś zawodników biorących w nim udział, obowiązuje strój z przewagą koloru białego, gdyż tradycja nadal odgrywa w nim dużą rolę. Gra odbywa się na trawie i z uwagi na to, nie wszyscy zawodnicy decydują się na wzięcie udziału w tym turnieju. Pula nagród wynosi tu 10 milionów funtów.
Ostatnim wielkim turniejem w sezonie jest US Open, rozgrywany na kortach Flushing Meadows w dzielnicy Queens w Nowym Yorku. Obecnie mecze rozgrywane są tutaj na nawierzchni twardej. Jeden z głównych kortów - kort Arthura Ashe'a może pomieścić 20 000 widzów. Pula nagród turnieju wyniosła w 2008 roku ok. 17 milionów dolarów, przy czym zwycięzcy turniejów singlowych kobiet i mężczyzn otrzymują 1,1 mln. To na turnieju US Open po raz pierwszy wprowadzono tie-break.
Autor: Katarzyna Szewczyk
We współczesnym tenisie największą uwagę publiczności przyciągają cztery główne turnieje Wielkiego Szlema. Są to Australian Open, French Open, US Open oraz mistrzostwa Wimbledonu. Większość graczy tak ustawia sobie kalendarz turniejów i treningów, aby najwyższą formę uzyskać na te właśnie rozgrywki.
Tylko nieliczni zawodnicy mają szansę wygrać Wielkiego Szlema, gdyż turnieje wchodzące w jego skład, rozgrywane są na różnych nawierzchniach. W Australii i Stanach Zjednoczonych jest ona utwardzona, we Francji ziemna, a na Wimbledonie trawiasta.
Turniej Australian Open rozgrywany jest w Melbourne i otwiera sezon tenisowy. Znany także jako Wielki Szlem Azji i Pacyfiku rozpoczyna się w połowie stycznia. Pierwszy turniej odbył się tutaj w 1905 roku. Rozgrywki prowadzone są na nawierzchni twardej. Pula nagród wynosi 19 milionów dolarów.
Turniej French Open rozgrywany jest na kortach im. Rolanda Garossa. Pierwsze zawody odbyły się tu w 1891 roku. W 1925 roku po raz pierwszy dopuszczono do gry zawodników spoza Francji. W 1968 mistrzostwa Francji stały się pierwszym wielkoszlemowym turniejem "open", zezwalającym na start zarówno profesjonalistom, jak i amatorom. Od 2006 r. zrównano pule nagród pieniężnych w rozgrywkach męskich i kobiecych. French Open rozgrywany jest na kortach ceglanych. Pula nagród wynosi około 13 milionów euro. Najwięcej zwycięstw na paryskich kortach - aż 6, odniósł Szwed Bjoern Borg w latach 1974-75 i 1978-81.
Wimbledon to najstarszy turniej tenisowy na świecie. Rozgrywany jest od 1877 roku. Do dziś zawodników biorących w nim udział, obowiązuje strój z przewagą koloru białego, gdyż tradycja nadal odgrywa w nim dużą rolę. Gra odbywa się na trawie i z uwagi na to, nie wszyscy zawodnicy decydują się na wzięcie udziału w tym turnieju. Pula nagród wynosi tu 10 milionów funtów.
Ostatnim wielkim turniejem w sezonie jest US Open, rozgrywany na kortach Flushing Meadows w dzielnicy Queens w Nowym Yorku. Obecnie mecze rozgrywane są tutaj na nawierzchni twardej. Jeden z głównych kortów - kort Arthura Ashe'a może pomieścić 20 000 widzów. Pula nagród turnieju wyniosła w 2008 roku ok. 17 milionów dolarów, przy czym zwycięzcy turniejów singlowych kobiet i mężczyzn otrzymują 1,1 mln. To na turnieju US Open po raz pierwszy wprowadzono tie-break.
wtorek, 15 lutego 2011
Ciekawostki
Tenisowe ciekawostki
Autor: Anna Kalinowska
Czy wiesz że...
- Sześciu tenisistów od początku sezonu w 2008 r. zarobiło na korcie ponad milion dolarów. Najbogatszym z nich jest Rafael Nadal, który wygrał na korcie już 6,013 miliona dolarów. Hiszpan wyprzedza Serba Novaka Djokovica - 3,511 mln i Szwajcara Rogera Federera - 3,061 mln. Z polskich tenisistów najwyżej sklasyfikowani - ex aequo na 157. pozycji - są debliści Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski. Każdy z nich zarobił dotychczas 115 818 dol.
- Najdłuższy mecz gry pojedynczej rozegrali w dniach 1-2 września 2006 roku dwaj Austriacy Hannes Hörndler i Patrick Fehringer. Pojedynek trwał 26 godzin i 5 minut. Odbył się w klubie tenisowym w Allhartsberg w Austrii.
- Najdłuższy mecz debla trwał 48 godzin i 15 minut. Rozegrały go amerykańskie pary Brian Jahrsdoerfer i Michel Lavoie oraz Peter Okpokpo i Warner Tse w Westside Tennis Club w Houston w USA. Pojedynek miał miejsce w dniach 13-15 kwietnia 2006 roku.
- Rozegrany w 1987 roku w Hartford mecz między Borisem Beckerem a Johnem Mc Enroe trwał 6 godzin i 39 minut.
- Największa prędkość serwisu uzyskał Scot Carnahan (USA) - 220,43 km/h (rekord oficjalny), a nieoficjalnie Andy Roddick (USA) - 250 km/h.
- Rekord zaserwowanych asów w sezonie należy do Chorwata Grana Ivanisevica i wynosi 1477 (uzyskany w 1996 roku)
- Rekord zaserwowanych asów w jednym turnieju również należy do Chorwata Gorana Ivanisevica i wynosi 213. Taki wynik padł na turnieju w Wimbledonie, w 2001 r.
- Najdłużej na czele rankingu ATP utrzymywał się Roger Federer (Szwajcaria) - 234 tygodnie (od 2004r do 2008r) oraz Jimmy Conors (USA) - 160 tygodni.
- Najwięcej, bo aż 7 zwycięstw w Wimbledonie odniósł Pete Sampras (USA). Wśrod kobiet najlepsza była Martina Nanratilova (USA) - 9 zwycięstw.
- Najwięcej, bo po 8 zwisięstw w US Open odniosła Amerykanka Molla Bjurstedt - Mallory, po 7 zwycięstw zanotowali: Richard Sears, Bill Larned, Bill Tilden (wszyscy USA).
- najwięcej, bo 7, zwycięstw we French Open odniósł Amerykanin Chris Evert (USA). Drugie miejsce, z 6 zwycięztwami zajmuje Szwed Bjorn Borg (Szwecja).
niedziela, 13 lutego 2011
Uderzenia tenisowe
Rodzaje uderzeń tenisowych
Autor: Janusz Szajna
Backhand ( czyt. bekhend) - uderzenie zewnętrzną stroną rakiety. Zawodnik praworęczny uderza piłkę ze swojej lewej strony a zawodnik leworęczny z prawej.
Drop shot (czyt. drop szot) - lekkie uderzenie piłki, taka by ta spadła tuż za siatką. W Polsce stosowanym nazewnictwem jest również skrót.
Drive (czyt. drajw) - uderzenie wykonywane z końca kortu, właściwie bez nadawania piłce rotacji
Forehand (czyt. forhend) - uderzenie wewnętrzną stroną rakiety. Zawodnik praworęczny uderza piłkę ze swojej prawej strony a leworęczny z lewej.
Lift - uderzenie piłki z rotacją postępującą. Piłka po odbiciu się od kortu przyspiesza i „ ucieka" do przodu.
Lob - uderzenie, po którym piłka przelatuje nad przeciwnikiem stojącym na ogół przy siatce.
Passing Shot ( czyt. pasing szot) - uderzenie, po którym piłka mija zawodnika będącego przy siatce.
Półwolej - uderzenie piłki zaraz po jej odbiciu się od kortu, najczęściej stosowane w trakcie dobiegania do siatki
Return - uderzenie będące odpowiedzią na serwis przeciwnika.
Serwis - Uderzenie piłki z góry, zza linii końcowej kortu, będące wprowadzeniem piłki do gry.
Slice ( czyt. slajs) - uderzenie polegające na podcięciu piłki w ten sposób, że ta dostaje rotacji wstecznej.
Smash (czyt. smecz) - uderzanie wysokiej piłki ponad głową. Piłka z reguły zagrana jest przez przeciwnika lobem. Smecz można wykonywać zarówno bezpośrednio z powietrza jak i po odbiciu się piłki od kortu.
Stopwolej - lekkie, miękkie uderzenie z woleja, po którym piłka spada tuż za siatką.
Wolej - uderzenie piłki z powietrza. Na ogół wolej grany jest przy siatce.
Żywienie tenisisty
Żywienie tenisisty
Autor: Katarzyna Szewczyk
Tenis jest dyscypliną, w której na wynik sportowy wpływa wiele czynników. W celu poprawienia dyspozycji oraz formy, zarówno sportowcy jak i amatorzy powinni zadbać o właściwą dietę. Nic jednak nie zastąpi treningu i ciężkiej pracy, jaką trzeba wykonać na korcie, aby osiągnąć swój cel. Racjonalne odżywianie może w tym pomóc.
Odżywienie
Dieta tenisisty nie powinna specjalnie różnić się od diety innych sportowców. Przede wszystkim liczy się urozmaicenie oraz bogactwo w niezbędne witaminy i składniki mineralne. Musi zaspokajać wszystkie potrzeby energetyczne organizmu oraz być bogata w płyny, które zapewnią prawidłową termoregulację. Zapotrzebowanie na energię uzależnione jest od obciążeń treningowych, oraz tych związanych z uczestnictwem w turniejach. Ważną rolę odgrywają także wiek, płeć, masa ciała oraz warunki odbywania treningów. Te czynniki decydują o składzie posiłku. Również sprawność zawodnika oraz czas jaki pozostał mu do meczu bądź treningu nie są bez znaczenia. Dzienne zapotrzebowanie na energię wynosi w przybliżeniu 72 kcal/kg na masę ciała.
Dieta tenisisty nie powinna specjalnie różnić się od diety innych sportowców. Przede wszystkim liczy się urozmaicenie oraz bogactwo w niezbędne witaminy i składniki mineralne. Musi zaspokajać wszystkie potrzeby energetyczne organizmu oraz być bogata w płyny, które zapewnią prawidłową termoregulację. Zapotrzebowanie na energię uzależnione jest od obciążeń treningowych, oraz tych związanych z uczestnictwem w turniejach. Ważną rolę odgrywają także wiek, płeć, masa ciała oraz warunki odbywania treningów. Te czynniki decydują o składzie posiłku. Również sprawność zawodnika oraz czas jaki pozostał mu do meczu bądź treningu nie są bez znaczenia. Dzienne zapotrzebowanie na energię wynosi w przybliżeniu 72 kcal/kg na masę ciała.
Przed meczemOprócz stosowania się do zasad zdrowego odżywiania tenisista powinien pamiętać również o diecie przed meczem, w jego trakcie oraz po nim. Przed wysiłkiem, tak jak w wypadku większości dyscyplin sportowych, zawodnik powinien dostarczyć organizmowi wiele węglowodanów. Duża zawartość skrobi, jaka się w nich znajduje sprawia, że są najlepszym źródłem energii dla komórek i narządów. Węglowodany w formie glikogenu magazynowane są w wątrobie. Zapas ten starcza jednak średnio na jedną godzinę gry na korcie. Ważne jest spożywanie dużej ilości węglowodanów przed meczem, ponieważ w ten sposób można niemal podwoić pojemność zasobów energetycznych. Przynajmniej 50% posiłku powinny stanowić produkty bogate w węglowodany, do których należą: cukier stołowy, glukoza, płatki kukurydziane, miód, ryż, chleb, chleb chrupki, kasza manna, makaron, sucharki, śliwki suszone, płatki owsiane, morele suszone, czekolada, groszek zielony, fasolka zielona, pumpernikiel.
Podczas wysiłku
Podczas wysiłku trzeba przede wszystkim pamiętać o uzupełnianiu płynów. Powinno się pić wodę niegazowaną często, ale w niewielkich ilościach tzn. 150-200 ml. co 15 min. Zaspokajanie pragnienia tylko wodą jest bardzo dobre w przypadku wysiłku nie trwającego dłużej niż dwie godziny. Gdy trwa on dłużej należy uzupełniać również płyny poprzez picie napojów izotonicznych, ponieważ zawierają one węglowodany i cukier.
Podczas wysiłku trzeba przede wszystkim pamiętać o uzupełnianiu płynów. Powinno się pić wodę niegazowaną często, ale w niewielkich ilościach tzn. 150-200 ml. co 15 min. Zaspokajanie pragnienia tylko wodą jest bardzo dobre w przypadku wysiłku nie trwającego dłużej niż dwie godziny. Gdy trwa on dłużej należy uzupełniać również płyny poprzez picie napojów izotonicznych, ponieważ zawierają one węglowodany i cukier.
Po meczu
Po meczu bądź intensywnym treningu trzeba pamiętać o uzupełnieniu węglowodanów. Najlepiej jest to zrobić krótko po wysiłku, gdyż wtedy posiłek ten będzie najlepiej przyswajalny. Bardzo ważne jest również uzupełnienie płynów, ponieważ tenisista podczas meczu może utracić aż 5 litrów wody z organizmu. Jeśli straty nie zostaną wyrównane mogą wystąpić kurcze mięsni, a w skrajnych przypadkach nawet udar. Pamiętajmy, że prawidłowa dieta, dostosowana do rodzaju wysiłku oraz indywidualnych potrzeb jest ważnym elementem towarzyszącym grze w tenisa, zarówno tej amatorskiej, jak i tej na poziomie wyczynowym.
Po meczu bądź intensywnym treningu trzeba pamiętać o uzupełnieniu węglowodanów. Najlepiej jest to zrobić krótko po wysiłku, gdyż wtedy posiłek ten będzie najlepiej przyswajalny. Bardzo ważne jest również uzupełnienie płynów, ponieważ tenisista podczas meczu może utracić aż 5 litrów wody z organizmu. Jeśli straty nie zostaną wyrównane mogą wystąpić kurcze mięsni, a w skrajnych przypadkach nawet udar. Pamiętajmy, że prawidłowa dieta, dostosowana do rodzaju wysiłku oraz indywidualnych potrzeb jest ważnym elementem towarzyszącym grze w tenisa, zarówno tej amatorskiej, jak i tej na poziomie wyczynowym.
Zasady żywieniowe
Tenisiści powinni ograniczyć poziom tłuszczy w diecie, ponieważ spożycie go w dużej ilości ma niekorzystny wpływ na wydolność fizyczną. Powinny one stanowić najwyżej 30% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Zamiast tłustych mięs zawodnik powinien jeść drób, chudą szynkę oraz cielęcinę. Zrównoważone posiłki o stałych porach są niezbędne. Bezwzględnie konieczna jest również rezygnacja z fast foodów.
Sód, potas, magnez, wapń oraz żelazo są najważniejszymi składnikami mineralnymi, o których przyswajaniu powinni pamiętać tenisiści. Bardzo ważne jest, aby uzupełniać żelazo w diecie, gdyż podczas treningów jego poziom może znacznie spaść. Witamina C zwiększa jego przyswajalność, dlatego powinno się wypijać szklankę soku owocowego do każdego posiłku.
Zapotrzebowanie tenisistów na witaminy jest wyższe od przeciętnego i dlatego musi być pokryte przez prawidłową dietę. Jeżeli nie jesteśmy w stanie tego zapewnić można uzupełniać dietę suplementami. Ich ilość powinna być dostosowana do dziennego zapotrzebowania. Należy unikać przedawkowania witamin, zwłaszcza tych rozpuszczalnych w tłuszczach, gdyż może to doprowadzić do niekorzystnych zmian w organizmie.
Tenisiści powinni ograniczyć poziom tłuszczy w diecie, ponieważ spożycie go w dużej ilości ma niekorzystny wpływ na wydolność fizyczną. Powinny one stanowić najwyżej 30% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Zamiast tłustych mięs zawodnik powinien jeść drób, chudą szynkę oraz cielęcinę. Zrównoważone posiłki o stałych porach są niezbędne. Bezwzględnie konieczna jest również rezygnacja z fast foodów.
Sód, potas, magnez, wapń oraz żelazo są najważniejszymi składnikami mineralnymi, o których przyswajaniu powinni pamiętać tenisiści. Bardzo ważne jest, aby uzupełniać żelazo w diecie, gdyż podczas treningów jego poziom może znacznie spaść. Witamina C zwiększa jego przyswajalność, dlatego powinno się wypijać szklankę soku owocowego do każdego posiłku.
Zapotrzebowanie tenisistów na witaminy jest wyższe od przeciętnego i dlatego musi być pokryte przez prawidłową dietę. Jeżeli nie jesteśmy w stanie tego zapewnić można uzupełniać dietę suplementami. Ich ilość powinna być dostosowana do dziennego zapotrzebowania. Należy unikać przedawkowania witamin, zwłaszcza tych rozpuszczalnych w tłuszczach, gdyż może to doprowadzić do niekorzystnych zmian w organizmie.
sobota, 12 lutego 2011
Rozgrzewka
Rozgrzewka tenisowa
Autor: Katarzyna Szewczyk
Rozgrzewka jest bardzo ważnym elementem każdego treningu. Ma ona przygotować i przyzwyczaić organizm do zwiększonego wysiłku, co pozwoli uniknąć wielu urazów oraz kontuzji. Rozruch przed treningiem tenisowym powinien zawierać jak najwięcej elementów wykorzystywanych przy grze właściwej.
Jego zadaniem jest przede wszystkim wszechstronne przygotowanie psychomotoryczne do zajęć. Rozgrzewka powinna trwać nie mniej niż 30 min. Wyróżniamy jej trzy zasadnicze części: wszechstronną, ukierunkowaną i specjalną, czyli tzw. techniczną. Celem rozgrzewki wszechstronnej jest przygotowanie układu krążeniowo-oddechowego i aparatu ruchu do zwiększonego wysiłku. Rozpoczyna się ją od marszu, potem przechodzi do truchtu, a następnie do swobodnego biegu. Następnie bieg z przyspieszeniem oraz zmianami kierunku. Kończy się ją ćwiczeniami o charakterze lekkoatletyczno-gimnastycznym. Trzeba pamiętać o zachowaniu zasad koordynacyjnych i szybkościowo-zwinnościowych typowych dla tenisa. Na część wszechstronną powinno się przeznaczyć około 40 % czasu całej rozgrzewki.
Po części wszechstronnej należy przeprowadzić część ukierunkowaną, która charakteryzuje się stopniową malejącą intensywnością ćwiczeń na rzecz dokładności. Powinna ona zawierać ćwiczenia doskonalące postrzegania wzrokowo-słuchowe, które kształtują szybkość i właściwe reagowanie. Należy także zastosować ćwiczenia kształtujące specjalną koordynację tenisową. Tę część rozgrzewki najczęściej realizuje się bez rakiet, ale już z użyciem piłek tenisowych. Powinna ona stanowić ok. 20% całego rozruchu.
Trzecia część rozgrzewki, czyli część techniczna powinna zająć ok. 40 % czasu. Polega ona na przygotowaniu dzieci do gry na punkty bądź do gry z trenerem. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego celu jest kilkunastominutowa wymiana wolejowa albo regularne uderzenia z głębi kortu. Dzięki temu ćwiczymy poziom czucia i posiadane umiejętności techniczno-taktyczne.
Rozgrzewka jest elementem treningu, którego nie można pomijać. Od najmłodszych lat należy przyzwyczajać dzieci do rozruchu przed każdymi zajęciami, w celu uniknięcia kontuzji oraz efektywniejszego wykorzystania czasu przeznaczonego na trening. Organizm rozgrzany zdecydowanie lepiej reaguje na wysiłek i z większą łatwością wykonuje wszystkie ćwiczenia.
Rozgrzewka jest elementem treningu, którego nie można pomijać. Od najmłodszych lat należy przyzwyczajać dzieci do rozruchu przed każdymi zajęciami, w celu uniknięcia kontuzji oraz efektywniejszego wykorzystania czasu przeznaczonego na trening. Organizm rozgrzany zdecydowanie lepiej reaguje na wysiłek i z większą łatwością wykonuje wszystkie ćwiczenia.
Rotacja pilki
Rotacje piłki
Autor: Katarzyna Szewczyk
Rotacja piłki jest bardzo ważna z punktu widzenia taktyki. To dzięki niej można zmusić rywala do odsłonięcia większej części kortu. To ona powoduje, że możemy uzyskać przewagę nad przeciwnikiem.
Uderzenia rotacyjne to takie, przy których po odbiciu piłka obraca się wokół własnej osi. Ten dodatkowy ruch wpływa na zmianę paraboli jej lotu. a kontakt płaszczyzny rakiety ze strunami jest dłuższy. Możemy wyróżnić rotacje wsteczne: slajs i czop oraz rotacje awansujące: topspin i lift. Grając rotacją wsteczną możemy bardziej wydłużyć tor lotu piłki natomiast grając rotacją awansującą można skrócić tor jej lotu. Oprócz tych rotacji możemy także wyróżnić rotację boczną - sidespin a także kombinowaną lub złożoną- awansująco-boczną i wsteczno-boczną.
Podczas nadania rotacji awansującej piłka uzyskuje przednią rotację poprzez podkręcenie jej ku górze. Piłka obraca się do przodu podczas lotu w powietrzu. Dzięki temu szybciej opada na ziemię a także można ją uderzyć mocniej i mieć pewność, że nie wypadnie na aut. Piłka kozłuje szybko i do przodu co utrudnia przeciwnikowi skuteczny odbiór.
Aby grając z forhendu nadać rotację awansującą należy dobrze przygotować się do uderzenia. Należy również odprowadzić główkę rakiety do poziomu poniżej piłki i pociągnąć pionowo do góry piłkę. Aby rotacja była silniejsza należy wykonać ten ruch jak najszybciej. Przy przejściu do fazy wykończenia uderzenia, ręka powinna być całkowicie wyprostowana, zanim obrócimy główkę rakiety.
Jeśli gra się rotację awansującą z bekhendu jednorącz, łatwiej jest nadać piłce tę rotację gdy użyjemy bardziej wyrazistego chwytu bekhendowego. Jednak gdy gramy tę rotację bekhendem oburęcznym łatwiej nam będzie zagrać gdy użyjemy bardziej stanowczego chwytu wschodniego.
Aby grając z forhendu nadać rotację awansującą należy dobrze przygotować się do uderzenia. Należy również odprowadzić główkę rakiety do poziomu poniżej piłki i pociągnąć pionowo do góry piłkę. Aby rotacja była silniejsza należy wykonać ten ruch jak najszybciej. Przy przejściu do fazy wykończenia uderzenia, ręka powinna być całkowicie wyprostowana, zanim obrócimy główkę rakiety.
Jeśli gra się rotację awansującą z bekhendu jednorącz, łatwiej jest nadać piłce tę rotację gdy użyjemy bardziej wyrazistego chwytu bekhendowego. Jednak gdy gramy tę rotację bekhendem oburęcznym łatwiej nam będzie zagrać gdy użyjemy bardziej stanowczego chwytu wschodniego.
Rotację wsteczną uzyskuje się poprzez uderzenie piłki ku dołowi (slajs). To podcięcie stosuje się do opanowania piłki ale czasem także do wymuszenia trudnego kozła piłki. Zwykłe uderzenie slajsowane stosuje się, uderzając z bekhendu, w celu odbicia piłki, tak aby przeszła nisko nad siatką i odbiła się od kortu niskim kozłem. Aby zagrać tą rotacją należy w pozycji gotowości unieść rakietę nieco wyżej niż przy zwykłym zagraniu forhendem lub bekhendem. W chwili trafienia piłkę należy uderzyć szybkim ruchem do dołu. W fazie wykończenia należy poprowadzić rakietę po torze od góry do dołu.
Stosowanie piłek z różną rotacją ma znaczenie z punktu widzenia taktyki. Dzięki temu przeciwnik nie może rozwinąć regularnego rytmu uderzeń. Grając piłki z różną rotacją prowadzamy do tego, ze przerywamy rytm wymiany lub zmieniamy prędkość piłki. Dzięki temu możemy uzyskać przewagę nad przeciwnikiem i wygrać mecz.
Stosowanie piłek z różną rotacją ma znaczenie z punktu widzenia taktyki. Dzięki temu przeciwnik nie może rozwinąć regularnego rytmu uderzeń. Grając piłki z różną rotacją prowadzamy do tego, ze przerywamy rytm wymiany lub zmieniamy prędkość piłki. Dzięki temu możemy uzyskać przewagę nad przeciwnikiem i wygrać mecz.
Debel
Tenis: gra w debla
Gdyby Federer i Agassi stanęli po jednej stronie kortu, byliby prawdopodobnie bezsilni wobec doświadczonych deblistów. Dlaczego? Ponieważ gra w debla to zupełnie co innego niż gra jeden na jeden.
Spójrzmy prawdzie w oczy: gdyby najlepsi tenisowi debliści byli równie dobrzy, jak najlepszy gracze singlowi, nie graliby w debla. Gra jeden na jeden przynosi więcej rozgłosu i więcej pieniędzy. Jednak nie znaczy to, że każdy dobry tenisista potrafi grać debla. Debel to gra drużynowa - a drużyna to coś więcej niż 2 x indywiduum.
Podstawową sprawą przy grze w debla jest dobór partnera. Sukces na tym polu jest równoznaczny z zamaskowaniem twoich podstawowych słabości - dobry partner to taki, który stanowi twoje uzupełnienie. Jeśli dobrze serwujesz, ale słabo odbierasz serwy, wybierz kogoś kto może ci w tej sprawie pomóc. Ty i twój partner musicie pasować do siebie nie tylko pod względem tenisowych umiejętności - równie ważna jest psychika. Kłótnia na korcie to oddanie gry przeciwnikom. Ponieważ trudno o idealną współpracę, zazwyczaj jeden z graczy ma nieco więcej kontroli niż drugi. Ważne jest, abyście byli zgodni co do tego, który z was ma pełnić tę rolę. Zazwyczaj gracz dominujący stoi bardziej z tyłu kortu i podejmuje decyzje. Nieustanna komunikacja jest tu kluczem do sukcesu.
Najważniejsze piłki w deblu to serwis i odpowiedź. Staraj się o dobry serw już przy pierwszej próbie - przy drugiej próbie przeciwnik nabierze pewności siebie i będzie gotowy na bardziej agresywną odpowiedź. Pierwszy serw, nawet wolniejszy, nie spotka się z tak ostrym odbiorem. Jeśli natomiast serwuje przeciwnik, staraj się odebrać piłkę ostrożnie: gdy masz dwóch przeciwników, twoja szansa na natychmiastowe zdobycie punktu jest mniejsza i szkoda ryzykować popełnienie błędu. Jeśli czujesz się na siłach, staraj się posłać piłkę raczej w stronę gracza serwującego niż jego partnera - ten tylko na nią czeka.
Skuteczną taktyką jest stopniowe, ale stanowcze dążenie do zdobycia kontroli nad siatką, przez przesuwanie się do przodu, gdy tylko jest to możliwe. Taka strategia jest nie tylko wydajna z punktu widzenia techniki, ale wywołuje u przeciwników również napięcie psychologiczne - poczucie bycia w defensywie. Aby zapobiec przejęciu siatki przez przeciwnika, staraj się grać długie piłki. Tę taktykę warto jest omówić z partnerem przed meczem - zwłaszcza, jeśli gracie razem po raz pierwszy.
piątek, 11 lutego 2011
Łokieć
Łokieć tenisisty
Łokieć tenisisty to zmora wszystkich miłośników gry na kortach - zwłaszcza, ale nie tylko tych w średnim wieku. Jego leczenie jest powolne i wymaga zawieszenia treningów.
Przypadłość zwana „łokciem tenisisty" to tak naprawdę zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, spowodowane intensywna pracą nadgarstka. Schorzenie to dotyczy nie tylko tenisistów - często cierpią na nie również wioślarze, skrzypkowie oraz osoby, które pracują z klawiaturą. Przyczyną jest prawdopodobnie zniszczenie ścięgna łączącego mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka z kością, ale jak do tego dochodzi - nie wiadomo. Być może jest to efekt skurczu, być może - gwałtownego zmiany układu sił jaka ma miejsce po uderzeniu rakietą piłki. Inna teoria głosi, że ból jest wynikiem intensywnych drgań jakie rakieta przekazuje do ramienia. Gdyby to było prawdą, to łokieć tenisisty częściej doskwierałby graczom używającym nowoczesnych rakiet niż staromodnych rakiet drewnianych, które tłumią drgania.
Leczenie tej kontuzji zabiera wiele czasu, a jeśli stan zapalny jest poważny, konieczne może być zupełne unieruchomienie nadgarstka na pewien czas. W początkowej fazie wystarczyć może dłuższa przerwa w treningach połączona ze stosowaniem kojąco-chłodzących maści lub okładów z lodu (10-15 minut 5-6 razy dziennie). Niestety - większość graczy ignoruje pierwsze oznaki urazu, a działanie podejmuje dopiero gdy ból po zewnętrznej stronie łokcia jest już ostry lub gdy pojawi się obrzęk. Częstym symptomem jest również znaczne osłabienie nadgarstka, utrudniające wykonywanie codziennych czynności.
Prawdopodobieństwo wystąpienia urazu jest większe przy:
- niepoprawnej technice bekhendu,
- stosowaniu rakiety ze zbyt wąską rączką,
- stosowaniu rakiety bardzo twardej,
- zbyt silnym napięciu naciągu,
- częstej grze w deszczu (mokre piłki są cięższe).
Ból może pojawić się nagle (po mocniejszym uderzeniu) lub stopniowo, w ciągu 1-3 dni po dużym wysiłku nadgarstka.
Jak uniknąć tej kłopotliwej i bolesnej kontuzji? Decydujące znaczenie mają dwa czynniki: prawidłowa technika gry oraz odpowiedni dobór rakiety. Rakieta nie powinna być zbyt lekka, a rama zbyt sztywna. Główka nie powinna być zbyt ciężka w stosunku do całości rakiety.
czwartek, 10 lutego 2011
streching
Stretching tenisisty
Zakres ruchów tenisisty w czasie meczu znacznie wykracza poza te, jakie wykonujemy na co dzień. O skuteczności na korcie decyduje nie tylko siła i szybkość, ale również elastyczność.
W rozciąganiu są różne szkoły i techniki. Jednym z nich jest rozciąganie aktywne izolowane, polegające na tym, by przez bardzo krótki czas (około 2 sekund) napinać mięsień przeciwny do rozciąganego. Krótki czas pracy ma na celu ominięcie odruchu wrzeciona mięśniowego, które przy naciągnięciu reaguje oporem, aby chronić mięsień przed zerwaniem. Odruch ten jest oczywiście bardzo zdrowy, ale przy kontrolowanym stretchingu jest zbędny - jeśli ćwiczymy rozsądnie, to zerwanie mięśnia nie stanowi zagrożenia, a obronne spięcie utrudnia tylko osiągnięcie pożądanego celu. W rozciąganiu aktywnym izolowanym unika się tej reakcji minimalizując czas rozciągania i powtarzając odpowiednie napięcie po kilkanaście razy.
Jak wykorzystać tą metodę w treningu tenisowym? Poniżej znajdziesz przykłady ćwiczeń rozciągających główne grupy mięśni nóg. Wykonuj je co najmniej 3 razy w tygodniu (jeden stretching zajmie ci zaledwie około 5 minut) kiedy twoje mięśnie są rozgrzane - po meczu, treningu lub krótkim (10-15 minut) joggingu. Do ćwiczenia najlepiej wykorzystać taśmę do rozciągania. Można ją jednak zastąpić paskiem, grubą liną bądź ręcznikiem.
Rozciąganie łydek
Usiądź na ziemi z prostymi nogami wyciągniętymi przed siebie. Wyprostuj kolana i staraj się trzymać proste plecy. Stopy są złączone. Zaczep taśmę o nasady palców stóp i przyciągnij palce do siebie. Utrzymaj rozciągnięcie przez 2 sekundy, po czym rozluźnij. Powtórz 10-15 razy.
Odwodziciel uda
Połóż się na plecach. Lewą nogę trzymaj wyprostowaną i rozluźnioną na ziemi, a prawą unieś do góry pod kątem 90º do podłoża. Zaczep taśmę o stopę prawej nogi i używając lewej ręki przenieś ją maksymalnie w lewo, ale nie pozwól stopie dotknąć ziemi. Prawe ramie połóż z boku, ułatwiając sobie utrzymanie równowagi. Na dwie sekundy odepchnij podeszwę prawej stopy jak najdalej od siebie. Powtórz 10-15 razy, po czym wykonaj to samo z drugą nogą.
Przywodziciel uda
Ćwiczenie podobne do poprzedniego. Połóż się na plecach. Lewą nogę trzymaj wyprostowaną i rozluźnioną na ziemi, a prawą unieś do góry pod kątem 90º do podłoża. Zaczep taśmę o stopę prawej nogi i używając prawej ręki przenieś ją maksymalnie w prawo, ale nie pozwól stopie dotknąć ziemi. Lewe ramie połóż z boku, ułatwiając sobie utrzymanie równowagi. Na dwie sekundy odepchnij podeszwę prawej stopy jak najdalej od siebie. Powtórz 10-15 razy, po czym wykonaj to samo z drugą nogą.
Mięsień czworogłowy
Połóż się na brzuchu. Lewą nogę trzymaj wyprostowaną na ziemi, Prawą zegnij w kolanie i zaczep taśmę o stopę. Odrywając udo od podłoża i ciągnąc za taśmę przybliżaj prawą stopę do pleców. Poczujesz, jak prawy kolec biodrowy dociska się do ziemi. Utrzymaj rozciąganie na 2 sekundy, po czym rozluźnij. Powtórz 10-15 razy, po czym wykonaj to samo z drugą nogą.
Czytaj więcej:
stroj tenisowy
Buty i strój tenisowy
Dobór obuwia i stroju jest sprawą indywidualną, która zazwyczaj zależy od pieniędzy, jakie jesteśmy w stanie zainwestować. Zanim jednak dokonamy zakupu, powinniśmy się dobrze zastanowić, ponieważ to dzięki temu wyposażeniu będziemy odczuwać większą przyjemność z gry lub wręcz przeciwnie.
Obuwie
Dobór obuwia do gry w tenisa jest równie ważny, jak dobór rakiety. Należy wyselekcjonować obuwie, które zapewnia trwałe oparcie stopom, jest wygodne, miękkie oraz lekkie. Podjęcie decyzji o zakupie może okazać się trudniejsze niż się spodziewaliśmy, dlatego polecam konsultację ze specjalistą. Buty powinny być dobrze dopasowane do stopy. Ważne jest również, aby dawały silne oparcie w kostce, ponieważ podczas gry powstają duże obciążenia w tym obszarze. Przy zakupie należy pamiętać o tym, na jakiej nawierzchni będziemy grać, ponieważ różne jej rodzaje wymagają doboru odpowiedniego rodzaju podeszew. Na korty ziemne i asfaltowe wskazane są buty o podeszwie antypoślizgowej i odpornej na ścieranie. Na korty trawiaste najlepsze będą buty z podeszwą z protektorami. Jeśli gramy na hali najczęściej wymagane jest obuwie z gładką podeszwą (zgodnie z regulaminem). Jeśli gra się w tenisa często, warto zaopatrzyć się w dwie pary butów. W razie potrzeby jedne mogą się przewietrzy lub wyschnąć. Być może druga para przyda się również do gry na różnych nawierzchniach.
Dobór obuwia do gry w tenisa jest równie ważny, jak dobór rakiety. Należy wyselekcjonować obuwie, które zapewnia trwałe oparcie stopom, jest wygodne, miękkie oraz lekkie. Podjęcie decyzji o zakupie może okazać się trudniejsze niż się spodziewaliśmy, dlatego polecam konsultację ze specjalistą. Buty powinny być dobrze dopasowane do stopy. Ważne jest również, aby dawały silne oparcie w kostce, ponieważ podczas gry powstają duże obciążenia w tym obszarze. Przy zakupie należy pamiętać o tym, na jakiej nawierzchni będziemy grać, ponieważ różne jej rodzaje wymagają doboru odpowiedniego rodzaju podeszew. Na korty ziemne i asfaltowe wskazane są buty o podeszwie antypoślizgowej i odpornej na ścieranie. Na korty trawiaste najlepsze będą buty z podeszwą z protektorami. Jeśli gramy na hali najczęściej wymagane jest obuwie z gładką podeszwą (zgodnie z regulaminem). Jeśli gra się w tenisa często, warto zaopatrzyć się w dwie pary butów. W razie potrzeby jedne mogą się przewietrzy lub wyschnąć. Być może druga para przyda się również do gry na różnych nawierzchniach.
Strój
Wybierając strój pamiętajmy, że ma on być przede wszystkim wygodny i wykonany z dobrego materiału. Dzięki temu będziemy mięli większą przyjemność z gry, a strój tak szybko się nie zniszczy.
Tradycyjnie strój tenisisty powinien być biały. Jednak organizatorzy turniejów w większości odchodzą od tej zasady. Jednym z niewielu turniejów, podczas którego zawodnik musi mieć na sobie strój z przeważającą ilością koloru białego jest Wimbledon.
Strój męski składa się z koszulki z kołnierzykiem lub bez oraz z szortów, których długość się zmienia. Podczas turniejów zawodnik nie powinien grać w dresie.
Strój damski składa się z bluzki lub kamizelki -z kołnierzem lub bez, szortów bądź spódnicy albo z sukienki do tenisa. Obecnie coraz więcej zawodniczek w ciepłe dni preferuje grę w sukience.
Ważnym elementem stroju są również skarpetki. Frotowe nadają się najlepiej, ponieważ podtrzymują nogę w kostce, a także chronią przed zimnem. Noszenie skarpet jest konieczne, gdyż inaczej zawodnik będzie narażony na otarcia stopy i różnego rodzaju infekcje.
Zawodnik powinien także posiadać dres, który przydaje się przede wszystkim do treningu gdy jest chłodno. Jak już wspomniałam, podczas meczu, na turnieju nie powinno się zakładać dresu, gdyż uznaje się to za niestosowne.
W słoneczne dni bardzo przydatna jest czapka lub daszek. Chroni ona głowę przed przegrzaniem, a daszek ułatwia granie pod słońce.
Wybierając strój pamiętajmy, że ma on być przede wszystkim wygodny i wykonany z dobrego materiału. Dzięki temu będziemy mięli większą przyjemność z gry, a strój tak szybko się nie zniszczy.
Tradycyjnie strój tenisisty powinien być biały. Jednak organizatorzy turniejów w większości odchodzą od tej zasady. Jednym z niewielu turniejów, podczas którego zawodnik musi mieć na sobie strój z przeważającą ilością koloru białego jest Wimbledon.
Strój męski składa się z koszulki z kołnierzykiem lub bez oraz z szortów, których długość się zmienia. Podczas turniejów zawodnik nie powinien grać w dresie.
Strój damski składa się z bluzki lub kamizelki -z kołnierzem lub bez, szortów bądź spódnicy albo z sukienki do tenisa. Obecnie coraz więcej zawodniczek w ciepłe dni preferuje grę w sukience.
Ważnym elementem stroju są również skarpetki. Frotowe nadają się najlepiej, ponieważ podtrzymują nogę w kostce, a także chronią przed zimnem. Noszenie skarpet jest konieczne, gdyż inaczej zawodnik będzie narażony na otarcia stopy i różnego rodzaju infekcje.
Zawodnik powinien także posiadać dres, który przydaje się przede wszystkim do treningu gdy jest chłodno. Jak już wspomniałam, podczas meczu, na turnieju nie powinno się zakładać dresu, gdyż uznaje się to za niestosowne.
W słoneczne dni bardzo przydatna jest czapka lub daszek. Chroni ona głowę przed przegrzaniem, a daszek ułatwia granie pod słońce.
środa, 9 lutego 2011
wtorek, 8 lutego 2011
Sprzet tez dla ciebie
Babolat Pure Drive RODDICK GT 2010 - narzędzie mistrza
Fanom tenisa, Andy'ego Roddicka przedstawiać nie trzeba. Ten amerykański zawodnik słynie z silnego, skutecznego stylu gry. Jednak by siła i zdecydowanie przekładały się na celność zagrań, potrzebny jest odpowiedni sprzęt. Dlatego powstała rakieta Babolat Pure Drive RODDICK GT 2010.
Konstrukcja rakiety została sprawnie przemyślana. Inżynierzy Babolata byli otwarci na wszelkie wskazówki, dlatego wszystkie parametry zostały wybrane przez Andy'ego Roddicka. Doświadczenie zwycięzcy US Open w połączeniu z najnowocześniejszą technologią zaowocowało stworzeniem sprzętu z najwyższej półki. Ze względu na technikę gracza, mamy do czynienia z rakietą idealną dla zawodników turniejowych, dysponujących dużą siłą fizyczną. Jej charakterystyka idealnie łączy się z kontrolą. Udoskonalony o nowy rewolucyjny materiał - Graphite Tungsten (GT).
Grafit Tungsten - tworzywo użyte w ramie rakiety nadaje jej dodatkową sztywność i stabilność. Rakieta jest bardziej stabilna w grze od poprzedniego modelu. Przeznaczona dla dobrze grających zawodników poszukujących rakiety generującej doskonałą rotację i pozwalającej zagrywać mocne, celne piłki. Pozwala na zagranie solidnego woleja.
# Technologie: GT - Graphite Tungsten - zmiana w konstrukcji rakiety przez połączenie włókien grafitu z innowacyjnym materiałem wysokiej technologii. Dzięki temu Pure Drive jest bardziej stabilny i daje zawodnikom więcej kontroli.
# Cortex system - aktywny filtr wibracji. Pozostawia drgania dające kontrolę gry, minimalizuje niebezpieczne dla łokcia
# Woofer - technologia gromet dająca o 25% dłuższy czas kontaktu między rakietą i naciągiem. Więcej kontroli i komfortu gry.
# Technologie: GT - Graphite Tungsten - zmiana w konstrukcji rakiety przez połączenie włókien grafitu z innowacyjnym materiałem wysokiej technologii. Dzięki temu Pure Drive jest bardziej stabilny i daje zawodnikom więcej kontroli.
# Cortex system - aktywny filtr wibracji. Pozostawia drgania dające kontrolę gry, minimalizuje niebezpieczne dla łokcia
# Woofer - technologia gromet dająca o 25% dłuższy czas kontaktu między rakietą i naciągiem. Więcej kontroli i komfortu gry.
| CECHY PRODUKTU | |
| Powierzchnia główki | 645 cm2 |
| Waga | 315 g |
| Długość | 68,5 cm |
| Materiał | Graphite Tungsten |
| Balans | 31,5 cm |
| Ilość strun | 16x19 |
| Naciąg | Nie |
| Siła naciągu | 25-28 kg |
| Pokrowiec | T |
Galeria artykułu 
- Źródło: http://goldenset.pl/
-
Pilki tenisowe
Piłki tenisowe Tretorn SERIE+
Na pierwszy rzut oka wszystkie piłki tenisowe wyglądają tak samo. Jednak w ich konstrukcji występują różnice, wyznaczając kategorie piłek dla początkujących czy profesjonalistów. W Polsce oficjalnie używa się piłek Tretorn SERIE+
Piłka ta jest oficjalną piłką Polskiego Związku Tenisowego. Poprzez zastosowanie najnowocześniejszych materiałów uzyskano nową jakość produktów klasy PREMIUM - wyczynowych piłek dla profesjonalnych graczy. Przy wynalezieniu i projektowaniu współpracowali gracze ATP. Dzięki temu piłka uzyskała aprobatę nie tylko graczy, lecz i organizatorów turniejów. Została oficjalną piłką cyklu ATP Challenger Sersies od 2007 roku (w Polsce min.turnieju KGHM-Dialog Open we Wrocławiu oraz Porsche Open w Poznaniu).
Jednym z elementów piłki jest 3-warstwowa membrana z termoplastycznego elastomeru, zabezpiecza ona wytrzymałość piłki poprawiając utrzymanie ciśnienia dłużej niż w konwencjonalnych piłkach ciśnieniowych.Wierzchnią warstwą jest specjalny wytrzymały filc światowego lidera, firmy Milliken. Składa się na niego kombinacja nylonu i naturalnej wełny z Nowej Zelandii, dzięki czemu piłki Trenton Serie + są doskonałe na każdą nawierzchnię.
niedziela, 6 lutego 2011
waga tenisisty
Tenisisto - pora schudnąć!
Chcesz być szybszy i wytrzymalszy na korcie? Być może nosisz na sobie zbędny balast, którego zgubienie uczyni z ciebie znacznie lepszego tenisistę! Oto łagodny i bezpieczny sposób by zrzucić około 5kg - powoli i zdrowo.
Restrykcyjne diety opierające się na ograniczaniu węglowodanów nie nadają się dla sportowców. A jednak prawa biologii są dla wszystkich takie same: aby schudnąć, musisz spalać więcej niż jesz. Zakładamy, że masz już rozsądny plan treningowy. A zatem musisz ograniczyć ilość spożywanych kalorii. Ale ograniczenie nie musi być drastyczne - aby schudnąć na stałe, nie tracąc jednocześnie energii do gry, jedz o 500kcal mniej w każdym tygodniu. Po dwóch miesiącach będziesz o 5kg szczuplejszy, a w czasie meczu będziesz mógł włożyć w grę więcej energii. 500kcal to nie dużo - litr coli ma 420kcal, a dwa croissanty - około 550kcal. Dodatkowo zamień jeden przystanek przejeżdżany autobusem na szybki spacer w drodze z pracy i do pracy - dla mężczyzny ważącego około 85kg taki spacer to spalenie mniej więcej 65kcal.
Oceń co wyrzucić z menu
Na pewno nie wyrzucaj z menu śniadania - powinno być ono stosunkowo obfite i bogate w błonnik i dobre węglowodany (węglowodany z niskim indeksem glikemicznym). Doskonałym posiłkiem na początek dnia jest musli z płatków owsianych i otrębów pszennych z łyżką miodu, orzechami i jabłkiem.
To, co na pewno możesz wyrzucić to słodzone napoje i - poza ostrymi treningami - energy drinki (puszka Red bulla to około 112kcal). Słodycze zastąp świeżymi owocami. Staraj się nie jeść po 18, by dać swojemu systemowi trawiennemu odpocząć w nocy. I - co ważne - wysypiaj się! Badania naukowe wskazują, że niedobór snu powoduje zaburzenie poczucia sytości i w konsekwencji - wyższe spożycie kaloryczne.
Jedz w małych naczyniach
Prosty sposób na oszukanie swojego głodu to zamiana naczyń na mniejsze. Dotyczy to nie tylko misek i talerzy, ale także łyżek. Zanim sygnał o zaspokojeniu głodu dotrze do mózgu, może minąć około 20 minut. Jeśli w tym czasie będziesz wciąż pochłaniać wielkie kęsy pożywienia, to w rezultacie wepchniesz siebie bardzo dużo zbędnych kalorii.
Nie głodź się
Nie próbuj ograniczać spożycia kalorycznego bardziej, niż o sugerowane 500kcal - w przeciwnym razie możesz oprócz tłuszczu stracić również mięśnie. Taka kuracja nie poprawi twojej skuteczności na korcie. Pozwól sobie również na zaspokojenie głodu po treningu - posiłek powinien być zdrowy, bogaty w węglowodany i białko.
Subskrybuj:
Posty (Atom)